Πήρε θέση η Ακρίτα για την επίθεση και τον διχασμό με την παράσταση της Κιτσοπούλου

Το σάλο που έχει ξεσπάσει με τη σύγχρονη, ελεύθερη διασκευή της Λένας Κιτσοπούλου στους αριστοφανικούς Σφήκες,  σχολίασε με μία ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook, Ελενα Ακρίτα.

Η συγγραφέας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ,  τονίζει μεταξύ άλλων πως «η Επίδαυρος θα υπάρχει και μετά από τη Λένα Κιτσοπούλου». Η Έλενα Ακρίτα, υπερασπίστηκε όχι μόνο τη σπουδαιότητα του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου πάνω από κάθε καλή ή κακή παράσταση, αλλά και το δικαίωμα στην ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση, ακόμα κι όταν αυτή δεν είναι συμβατή με το προσωπικό μας γούστο: Όμως η Επιδαυρος είναι πάντα εκεί. Και θα είναι πάντα εκεί. Και πριν την Κιτσοπουλου και μετά την κάθε Κιτσοπουλου. Συνεπως…. Βάλτε το μαχαίρι στο θηκάρι. Και ήρεμα λίγο, εχουμε και καύσωνα….»

Ολόκληρη η ανάρτησή της:

«Δε βλέπω Κιτσοπουλου, δεν την αντέχω. Δυο παραστάσεις της έχω δει, μού φτάνουν και μού περισσεύουν.
Όμως η Επιδαυρος θα υπάρχει και μετά απ’ αυτή.
Όπως υπήρξε και πριν.
Τότε που επί δεκαετίες, λιωναμε τις σπαντριγιες μας για να δούμε την κάθε βαρετή, στομφώδη, χυδαία, μεγαλόστομη αηδία που ανέβαζαν οι κλίκες βολεμένων δημιουργών, θιασαρχών, ημετερων, μεταφραστών-κριτικών, παραγωγών ό,τι να ‘ναι, βαριεστημένων κορυφαίων του Χορού, ηθοποιών-δημοσίων υπαλλήλων του Εθνικού και τηλεαστερων με πρόσφατο σουξέ στη φαρέτρα τους. Και κάτι νούμερα (ξεχασμένα σήμερα πια) που νόμιζαν ότι τη σκηνοθεσία τούς την υπαγόρευε ο Αισχύλος στ’ αυτί.
Ηταν η Επίδαυρος των ολίγων και εκλεκτών #not που διαχρονικά λυμαίνονταν το Αρχαίο Θέατρο σαν να ήταν το αμπέλι του παππού τους.
Κι επιβίωσε.
Τους έγραψε όλους κι επιβίωσε.
Ως θεατές έχουμε βαρεθεί, έχουμε σιχαθεί, έχουμε εξαγριωθεί, έχουμε δει ξεπέτες, έχουμε φύγει τρέχοντας από παραστάσεις όπου οι αρχαίοι συγγραφείς κατακρεουργούντο με τις πλέον σαδιστικές μεθόδους.
Όμως η Επιδαυρος είναι πάντα εκεί.
Και θα είναι πάντα εκεί.
Και πριν την Κιτσοπούλου και μετά την κάθε Κιτσοπουλου. Συνεπως….
Βάλτε το μαχαίρι στο θηκάρι.
Και ήρεμα λίγο, εχουμς και καύσωνα….»