«Βασανιστική διαδικασία» που θα τραβήξει για μήνες, χαρακτηρίζει η UBS τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές της, σε έκθεση που δημοσιεύτηκε στις 5 Φεβρουαρίου .
Σύμφωνα με τους αναλυτές της τράπεζας, Kiran Ganesh και Ricardo Garcia-Schildknecht, τα δύο μέρη, τελικά, θα καταλήξουν σε μια συμφωνία που θα διασώζει τα προσχήματα, για αμφότερους τους συμβεβλημένους.
Το πιθανότερο είναι ότι θα επιτραπεί στην Ελλάδα να περιορίσει το πρωτογενές της πλεόνασμα στο 1-2% του ΑΕΠ και να προβεί σε ανταλλαγή χρέους έναντι ομολόγων με ρήτρα ανάπτυξης.
Εάν επικρατήσει αυτό το σενάριο, έστω και οριακά θα μειωθούν οι άμεσες πιέσεις προς την Ελλάδα, για τον περιορισμό των κρατικών δαπανών και την αποπληρωμή του χρέους.
Η έκθεση θέλει ότι υπό αυτές τις συνθήκες και με την χώρα να τελεί κάτω από ένα «βαρύ» χρέος, η επανεμφάνιση της κρίσης θεωρείται σχεδόν βέβαια σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
«Μη βιώσιμο χρέος»
Η έκθεση κάνει αναφορά στο ελληνικό χρέος που βρίσκεται στο 175%, καθώς και στην πρόβλεψη του ΔΝΤ για πτώση του στο 135% το 2019, υπό την αίρεση ότι ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης θα έτρεχε με 5%.
Όμως, αν η χώρα συνεχίσει σε ύφεση, αυτές οι προβλέψεις φαντάζουν υπερβολικά αισιόδοξες.
Όσο για τα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 4,5%, ώστε να υπάρξει μεσοπρόθεσμα μείωση του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα, η έκθεση αναφέρει ότι ελάχιστες χώρες έχουν κατορθώσει κάτι ανάλογο- οι οποίες ήταν ως επί των πλείστων πετρελαιοπαραγωγές χώρες ή φορολογικοί παράδεισοι.
Η διαγραφή χρέους αποκλείεται, καθώς θα δημιουργούσε ένα προηγούμενο στην ευρωζώνη, από το οποίο θα ήθελαν να ωφεληθούν και άλλες χώρες που τελούν υπό ασφυκτικό χρέος. Σε περίπτωση που η Ελλάδα αποφάσιζε την χρεοκοπία, το πιθανότερο είναι μια κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος.
Το συμπέρασμα
Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές της θα σηματοδοτήσουν μια μακρά περίοδο μεταβλητότητας για το ελληνικό χρηματιστήριο και τα κρατικά ομόλογα. Όμως χωρίς σημαντικές αλλαγές στο υφιστάμενο status quo, ο οικονομικός αντίκτυπος εκτός Ελλάδας θα είναι περιορισμένος, καταλήγει η έκθεση.
Συμβιβαστική λύση Ελλάδας-εταίρων “βλέπει” η Credit Agricole
Η λύση αυτή πιθανότατα θα περιλαμβάνει ένα διαφορετικό μείγμα επιμήκυνσης της ωρίμανσης του ελληνικού χρέους, μείωσης επιτοκίων, δημοσιονομικής «χαλάρωσης» και δομικών μεταρρυθμίσεων καθώς «μπορεί να βρεθεί πιο εύκολα κοινό έδαφος με την τρόικα στο πεδίο των δομικών μεταρρυθμίσεων και της μάχης κατά της φοροδιαφυγής»
Παρά την αυξανόμενη πίεση προς την Ελλάδα, η χώρα θα καταφέρει να έρθει σε συμφωνία με τους πιστωτές, μέσα από μια συμβιβαστική και για τις δύο πλευρές λύση, σχολιάζει σε έκθεσή της με ημερομηνία 6 Φεβρουαρίου 2015 η Credit Agricole.
Ο συμβιβασμός αυτό πιθανότατα θα περιλαμβάνει ένα διαφορετικό μείγμα επιμήκυνσης της ωρίμανσης του ελληνικού χρέους, μείωσης επιτοκίων, δημοσιονομικής «χαλάρωσης» και δομικών μεταρρυθμίσεων, εκτιμούν οι αναλυτές της γαλλικής τράπεζας.
«Ευτυχώς, μπορεί να βρεθεί πιο εύκολα κοινό έδαφος με την τρόικα στο πεδίο των δομικών μεταρρυθμίσεων και της μάχης κατά της φοροδιαφυγής» σχολιάζουν χαρακτηριστικά.
Επισημαίνουν, επίσης, ότι η δημοσιονομική χαλάρωση μπορεί να ενισχύσει και όχι να θέσει σε κίνδυνο την επιτυχία του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, δίνοντας ώθηση στην αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας και, εν τέλει, βελτιώνοντας τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Ωστόσο, όπως λένε, το βασικό αυτό σενάριο είναι εξαιρετικά ευάλωτο απέναντι σε ένα ενδεχόμενο αρνητικό σοκ ανάπτυξης, εμπεριέχοντας και υψηλό κίνδυνο σε ό,τι αφορά τη βιωσιμότητα του χρέους.
Η Credit Agricole επισημαίνει παράλληλα ότι ο νέος υπουργός Οικονομικός, Γ. Βαρουφάκης, έχει υιοθετήσει έναν πιο συμφιλιωτικό τόνο, εγκαταλείποντας επίσης την πρόταση για «κούρεμα» χρέους.
Όποια λύση κι αν βρεθεί, σχολιάζουν οι Γάλλοι αναλυτές, το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους δεν θα επιλυθεί. Πρόκειται, όπως λένε, για ένα καθαρά πολιτικό ζήτημα, και εξηγούν ότι εξαρτάται από το πόσα πληρώνει η χώρα για την εξυπηρέτηση του χρέους, και από το μέγεθος πρωτογενούς πλεονάσματος που θα κληθεί να επιτύχει προκειμένου το χρέος να μειώνεται με έναν αποδεκτό ρυθμό. «Ωστόσο, πρόκειται για πολιτική απόφαση, το ποιο μέγεθος πρωτογενούς πλεονάσματος είναι αποδεκτό και πώς αυτό θα διαμοιραστεί μεταξύ δαπανών και εσόδων. Προφανώς, το πολιτικό αποτέλεσμα των πρόσφατων ελληνικών εκλογών επιβεβαίωσε ότι ο ρυθμός της προσαρμογής που συμφωνήθηκε με την τρόικα δεν είναι πλέον αποδεκτός» αναφέρει η έκθεση της CA.
Η γαλλική τράπεζα εκτιμά ότι μία από τις προτάσεις του Έλληνα ΥΠΟΙΚ, για μείωση του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος στο 1,0%-1,5%, έναντι 4,5% που ζητά το ΔΝΤ, είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες. Κάτι τέτοιο μπορεί να μειώσει την αναλογία του χρέους ως προς το ΑΕΠ στο 126% μέχρι το 2022.
Αν επιβεβαιωθεί το βασικό σενάριο, περί επίτευξης συμφωνίας μέσω από έναν συμβιβασμό σαν αυτόν που προαναφέρθηκε, τότε η Ελλάδα «έχει ελπίδες», σχολιάζουν οι αναλυτές της γαλλικής τράπεζας. Μάλιστα χαρακτηρίζουν την στρατηγική που ακολουθείται έως τώρα «υποκριτική» (“extend and pretend”) και σημειώνουν ότι έχει νόημα μόνο αν διασφαλίζει περισσότερο χρόνο, ώστε να επιτευχθεί στη συνέχεια μια πιο εποικοδομητική λύση.
Οι επιλογές που υπάρχουν «δεν είναι χιλιάδες», αναφέρουν οι αναλυτές της CA. Είτε θα υπάρξει «κούρεμα», είτε θα ακολουθηθεί μια κοινή για όλη την Ευρωζώνη στρατηγική, η οποία θα στοχεύει σε υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης και θα υποστηρίζεται από μια πιο «επεκτατική» στάση της οποίας το δημοσιονομικό κόστος θα μοιράζεται (ένα είδος ανταλλαγής «κακού» παλαιού χρέους με νέο «καλό» χρέος). Κάτι τέτοιο θα συνιστούσε επίσης ένα φθηνό βήμα προς την κατεύθυνση της δημοσιονομικής ενοποίησης στην Ευρωζώνη.
Αντιθέτως, η πρώτη επιλογή, του «κουρέματος», θα απαιτούσε επίσης αμοιβαιοποίηση και παλαιού χρέους, αλλά πιθανότατα θα κατέληγε σε «χαλάρωση» των δεσμών μεταξύ των χωρών-μελών της Ευρωζώνης.
