Αν η Ευρώπη κι ο κόσμος όλος ζουν με την αγωνία ενός πυρηνικού «ατυχήματος», που ενδέχεται να το προκαλέσει ο φιλέκδικος αναθεωρητισμός του Βλαντιμίρ Πούτιν, η Ελλάδα ζει και με την αγωνία ενός δεύτερου «ατυχήματος», που θα μπορούσε να το προκαλέσει ο επεκτατικός, σουλτανικής εμπνεύσεως αναθεωρητισμός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο Ρώσος πρόεδρος έχει να αντιμετωπίσει τις απανωτές ήττες στα πεδία των μαχών, αλλά και την άρνηση ικανού τμήματος της ρωσικής κοινωνίας να καταντήσει αναλώσιμο της πολεμικής μηχανής· άρνηση που εκδηλώνεται μαζικά και ποικιλότροπα, παρά τον κίνδυνο της σύλληψης και της «σωφρονιστικής» φυλάκισης.
Ο προνομιακός συνομιλητής του, ο πρόεδρος της Τουρκίας, έχει τα δικά του σοβαρότατα προβλήματα. Το σοβαρότερο όλων, μολονότι ο ίδιος δεν θα το αποδεχόταν ποτέ, είναι ο πληθωρισμός, πάνω από 86% πλέον, που εξανεμίζει τα ισχνά έτσι κι αλλιώς εισοδήματα των υπηκόων του. Στις αρχές του 2022, ο Ερντογάν διαβεβαίωνε τους Τούρκους ότι γρήγορα θα ρίξει σε μονοψήφιο ποσοστό τον πληθωρισμό, εμμένοντας στη δραματικά αποτυχημένη πολιτική των χαμηλών επιτοκίων, υπαγορευμένη υποτίθεται από το Κοράνιο. Και αντί του μονοψήφιου ποσοστού, η χώρα του, από το ένα αρνητικό ρεκόρ στο επόμενο, οδεύει προς το τριψήφιο.
Αυτό όμως δεν είναι καθόλου καλό ούτε για τους Τούρκους ούτε για τους Ελληνες, δεδομένου ότι η γεωγραφία και η Ιστορία δένουν τους δύο γειτονικούς λαούς με τη μοίρα των συγκοινωνούντων δοχείων. Για κάθε δέκα μονάδες αύξησης του πληθωρισμού, ο Ερντογάν, οι υπουργοί του και οι ακροδεξιοί κυβερνητικοί σύμμαχοί του αναβαθμίζουν ισόποσα τη ρητορική τους στην κλίμακα της σωβινιστικής οξύτητας και της χυδαίας χλεύης κατά της Ελλάδας. Το γιατροσόφι του εθνικιστικού πληθωρισμού δεν μειώνει τον πληθωρισμό που απομυζά τη λίρα, επιτρέπει όμως στους ερντογανικούς να συναγωνίζονται την πολεμόχαρη επεκτατική πλειοδοσία του αξιωματικώς αντιπολιτευόμενου Κεμάλ Κιλιντσάρογλου.
Υπάρχουν, βέβαια, και δημοκράτες Τούρκοι πολιτικοί, οπαδοί της ειρήνης και της καλής γειτονίας με την Ελλάδα. Είναι όμως φυλακισμένοι. Ή εμιγκρέδες. Ο δηλητηριώδης λόγος που κυριαρχεί στην Τουρκία της αφόρητης λογοκρισίας και της χειραγώγησης των ΜΜΕ, μέχρι γελοιότητας αλαζονικός και παιδαριωδώς υβριστικός, ακούγεται αρχαϊκός, σχεδόν πρωτόγονος. Θαρρείς και βρισκόμαστε αιώνες ή και χιλιετίες πίσω. Οταν οι αντίμαχοι αλληλοπροκαλούνταν εκτοξεύοντας σκαιές ύβρεις.
Πηγή: Η Καθημερινή
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
