Ποιοι είναι τώρα οι προδότες;

Ο predictable πολυπτυχιούχος γόνος της φαμίλιας Μητσοτάκη κατάφερε να εκλεγεί πρωθυπουργός χάρη σε πέντε παράγοντες: το επίθετο, την υπόθαλψη μιας πατριδοκαπηλίας, την αποφυγή κάθε διαλόγου με τους αντίπαλους πολιτικούς ηγέτες, την υπόσχεση για επιστροφή στη ρεμούλα και την προβολή ανύπαρκτων δυνατοτήτων.

Χρειάστηκαν μόλις έξι μήνες για να φανεί πόσο ανεπαρκής, αστοιχείωτος (Ζ.-Ζ. Ρουσό vs Μοντεσκιέ) και οπορτουνιστής είναι ο κ. Μητσοτάκης, όπως και οι πλείστοι των συνεργατών του. Και το επίθετο φιλελεύθερος, που με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να του κολλήσουν οι πάτρωνές του, πήγε περίπατο ως τον πάτο του κουστουμαρισμένου φασισμού.

Ίσως η κατάταξη του πρωθυπουργού σε φασίζον περιβάλλον να δείχνει υπερβολική. Αλλά όταν ανέχεται ή κάνει ότι δεν άκουσε ούτε διάβασε τις ξεκάθαρα φασιστικές τοποθετήσεις του Άδωνι Γεωργιάδη και τις τουλάχιστον ακροδεξιές του Μαυρουδή Βορίδη και τις διαρκώς ψευδείς ενός Μπογδάνου, πώς μπορεί να θεωρείται δημοκρατικός;

Φυσικά, ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, καθοδηγούμενο από τα άθλια μέσα «ενημέρωσης» και το δίκτυο των «ευαίσθητων» πολιτών που λυμαίνονται όλες τις πλατφόρμες, έχει στηρίξει εξ αντανακλάσεως την κυβέρνηση Μητσοτάκη έχοντας πειστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τους έκοψε συντάξεις (!) και κυρίως ότι πούλησε τη Μακεδονία για να μην κοπούν οι συντάξεις…

Η Νέα Δημοκρατία, άμεσα ή έμμεσα -μέσω των τραμπούκων της Ακροδεξιάς-, καλλιέργησε προεκλογικά το κλίμα παράκρουσης αναγορεύοντας σε προδότες τον Αλέξη Τσίπρα κι ένα ολόκληρο κόμμα λόγω της υπογραφής της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ακόμη και σήμερα, που η Νέα Δημοκρατία δήλωσε ότι όχι μόνο σέβεται αυτή τη συμφωνία, αλλά «θα την τιμήσει», είναι αρκετοί αυτοί που συνεχίζουν να αποδίδουν την «προδοσία» στην πλευρά που υπέγραψε και όχι αυτήν, που την υλοποιεί.

Το γεγονός ότι η Τουρκία έχασε έναν δυνάμει σύμμαχο στα Βαλκάνια, μαζί με το Κόσοβο, τη Βοσνία και λιγότερο την Αλβανία, δεν θεωρείται από τους υπερέλληνες κάτι σημαντικό. Χαμπάρι δεν είχαν πάρει.

Ως εκ τούτου, η απίστευτη ολιγωρία του Κυριάκου Μητσοτάκη να αυτοπροσδιοριστεί ως προβλέψιμος (predictable) σύμμαχος των ΗΠΑ ίσως και να οδήγησε στην γκάφα του αποκλεισμού της Ελλάδας από τη διαδικασία του Βερολίνου για την ειρήνευση στη Λιβύη. Αυτή την πόρτα στα μούτρα της κυβέρνησης επιβεβαίωσε και ο ουρανοκατέβατος κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, που είπε ότι η Αθήνα ζητούσε «σε όλους τους τόνους να συμμετάσχει, αλλά η πρόσκληση δεν ήρθε»!

Την προβληματική κατάσταση στη Λιβύη θα συζητήσουν: τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και η Γερμανία, η Ιταλία, η Τουρκία, τα Εμιράτα, η Αίγυπτος, η Αλγερία και το Κονγκό. Στη συνάντηση θα παρευρεθούν επίσης η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα Ηνωμένα Έθνη, η Αφρικανική Ένωση και η Αραβική Λίγκα και φυσικά οι ηγέτες των δύο κυβερνήσεων της Λιβύης, Σαράτζ και Χαφτάρ.

Απούσες η Τυνησία που συνορεύει με τη Λιβύη και η Ελλάδα που θίγεται άμεσα από τη συμφωνία της μίας κυβέρνησης της Λιβύης (Σαράτζ) με την Άγκυρα. Θυμίζω ότι η συμφωνία καταργεί όχι μόνο την ΑΟΖ αλλά και την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Αυτό που ξεχνούν οι υπερέλληνες είναι ότι στην προηγούμενη διεθνή διάσκεψη για τη Λιβύη, στο Παλέρμο, τον Νοέμβριο του 2018, η Ελλάδα συμμετείχε με τον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Όταν λοιπόν κάποιος είναι προδότης διότι έκλεισε μια εκκρεμότητα τουλάχιστον εκατό ετών με μια άλλη βαλκανική χώρα, αναλαμβάνοντας μάλιστα και τη στρατιωτική της «ομπρέλα», αυτός που βγάζει τη χώρα από μια σπουδαία για το μέλλον της διεθνή διαδικασία πώς λέγεται;

Είναι προδότες ο κ. Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του; Είναι απλώς αλαζόνες, κατώτεροι των περιστάσεων, αδίστακτοι, που μπούκωσαν τους ψηφοφόρους με παρλαπίπες οι οποίες, η μία μετά την άλλη, αποδεικνύονται καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς;

Ό,τι κι αν είναι, βρέθηκαν στο τιμόνι της χώρας χάρη στο ψέμα και την πατριδοκαπηλία. Ας προλάβουν να φύγουν προτού ζήσουμε και άλλη εθνική καταστροφή, σπορ στο οποίο η ποικιλόμορφη Δεξιά διαπρέπει από γενέσεως του ελληνικού κράτους.

Πηγή: Η Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr