Ποιος φοβάται την απλή αναλογική;

Η συνήθης ερώτηση στα προεκλογικά πάνελ αφορά στις δυνατότητες συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με άλλα προοδευτικά κόμματα μετά τις εκλογές, με δεδομένα τα ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις σήμερα στα κόμματα.

Κατ’ αρχήν είναι λάθος να θεωρούμε τις δημοσκοπήσεις σαν τελεσίδικο εκλογικό αποτέλεσμα.

Όσο μάλιστα οι δημοσκοπικές εταιρείες αρνούνται να δημοσιεύσουν τα πρωτογενή και αστάθμητα δεδομένα τους, τα οποία επηρεάζουν καθοριστικά το αποτέλεσμα των προβλέψεών τους, τόσο δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν απόλυτα αξιόπιστα εργαλεία πολιτικής.

Η ίδια με τώρα υποεκτίμηση της εκλογικής δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ συνέβη, άλλωστε, και στις εκλογές του 2015 και του 2019.

Είναι κοινός τόπος ότι τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που παρουσιάζουν αύξηση της επιρροής του κυβερνώντος κόμματος λίγες βδομάδες πριν τις εκλογές, δεν δικαιολογούνται από τη γενικευμένη δυσαρέσκεια των πολιτών για την κυβέρνηση.

Μια δυσαρέσκεια που οφείλεται στην ακρίβεια και τη φτώχεια που πλήττουν την ελληνική κοινωνία σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, στους χαμηλούς μισθούς, που έχασαν από τον πληθωρισμό το 7,5% σε πραγματικές αξίες, καθώς και στη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη των Ελλήνων σε σχέση με τους ευρωπαίους, όπως μαρτυρούν τα διεθνή στοιχεία.

Κι ακόμη, η δυσαρέσκεια των πολιτών οφείλεται στο παρακράτος της ΕΥΠ και στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, που πλήττει την καρδιά του κράτους δικαίου, όπως και στο πρόσφατο πόρισμα των ειδικών για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, το οποίο επιβεβαιώνει ότι από το καλοκαίρι του 2019 και μετά τα τρένα κυκλοφορούν στα τυφλά, χωρίς σύστημα τηλεδιοίκησης.

Εν μέσω μεγάλης δυσαρέσκειας για την κυβερνητική πολιτική, είναι αναμενόμενο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που αποτελεί τον αντίπαλο πολιτικό πόλο της κυβερνητικής πολιτικής, θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα στις εκλογές και θα ζητήσει προγραμματική συμφωνία με όμορα κόμματα του προοδευτικού τόξου.

Η συνεργασία θα γίνει στη βάση ενός συγκεκριμένου κυβερνητικού πλαισίου αρχών και δράσεων που θα έχει στον πυρήνα του ένα κράτος δικαίου, μια γενναία παραγωγική ανασυγκρότηση με στόχο τη Δίκαιη Ανάπτυξη για όλους, καθώς και ενίσχυση των δημόσιων δομών στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Ενέργεια και στις Μεταφορές.

Και είναι βέβαιο ότι την επομένη των εκλογών, με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, οι προγραμματικές συγκλίσεις θα διαμορφωθούν σε άλλη βάση σε σχέση με την προεκλογική περίοδο.

Αν τα μικρότερα κόμματα της κεντροαριστεράς δεν συμφωνήσουν και οδηγηθούμε σε εκλογές με ενισχυμένη αναλογική, θα υπάρξει πόλωση και ενίσχυση των δυο μεγάλων κομμάτων που θα τα συρρικνώσει εκλογικά.

Θα είναι λοιπόν πρωτοφανές μικρά κόμματα να μην εμπιστεύονται την απλή αναλογική και να επιδιώκουν τη ενισχυμένη, από την οποία ασφαλώς και θα βγουν ζημιωμένα εκλογικά.

Υπάρχει όμως και μια παραπληροφόρηση από πλευράς κυβέρνησης, που εξυπηρετεί μόνο μικροπολιτικές σκοπιμότητες, όσον αφορά στην απλή αναλογική και στη δυνατότητα διασφάλισης σταθερών κυβερνήσεων συνεργασίας.

Στην Ευρώπη 23 από τα 27 κράτη έχουν κυβερνήσεις συνεργασίας που είναι σταθερές και προχωρούν με πολύ συγκεκριμένο σχέδιο και πρόγραμμα.

Ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται εκτός σύγχρονου ευρωπαϊκού πνεύματος που συγχέει σκοπίμως τις κυβερνήσεις συνεργασίας με την κυβερνητική αστάθεια.

Οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις στην Ευρώπη ανήκουν στο παρελθόν και η απλή αναλογική αναδεικνύεται σαν το πιο δίκαιο και δημοκρατικό εκλογικό σύστημα.

‘Όσο για τον κ. Μητσοτάκη, η τακτική της απαξίωσης του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής και η παραπομπή συνεχώς σε νέες εκλογές μέχρι εκείνος να αναδειχθεί αυτοδύναμος δείχνει ένα έλλειμμα σεβασμού των θεσμών, ένα έλλειμμα δημοκρατίας, απομάκρυνση από τα ευρωπαϊκά κεκτημένα και έναν πολιτικό εγωισμό που οι πολίτες είναι βέβαιο ότι δεν θα του τον συγχωρέσουν.

Πηγή: TVXS

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr