Πόλεμοι ανθρώπων εν ονόματι θεών

Αν «οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού», όπως μας καθησυχάζει ο 18ος βιβλικός Ψαλμός, στα χαμηλά ο χωμάτινος πλανήτης μας διηγείται τις αθλιότητες πολέμων που κηρύσσονται στο όνομα θεών και διεξάγονται με τα λάβαρα θρησκειών. Φονικότατοι οι πόλεμοι αυτοί, διαρκούν χιλιετίες. Με εναλλασσόμενους αντιπάλους, με διαφορετικό νικητή ανά περιοχή ή εποχή, αλλά με σταθερό τον ηττημένο: το ανθρώπινο γένος στο σύνολό του. Ακόμα κι όταν φαίνεται ότι κάποιες συγκρούσεις έληξαν, ο κακός σπόρος τους μένει ανίκητος, μετασχηματιζόμενος σε βαριά καχυποψία και βίαιη μισαλλοδοξία. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για έναν Τρωικό Πόλεμο δεκαετούς διάρκειας με μοιρασμένους τους θεούς κατά τη βούληση των ανθρώπων, αλλά για έναν ατελεύτητο πόλεμο ερήμην των θεών, που παραμένουν αδιάφοροι, όσο και αν τους επικαλούνται οι κατά καιρούς «περιούσιοι λαοί».

Οι πολύνεκρες επιθέσεις σε χριστιανικούς ναούς και ξενοδοχεία της Σρι Λάνκα, την ημέρα του Πάσχα των Καθολικών, είναι ένα επιπλέον φρικαλέο επεισόδιο αυτού του πολέμου. Δεν πολεμούν, βέβαια, οι θεοί μεταξύ τους. Οι θρησκόληπτοι πολεμούν, διαστρέφοντας συνήθως τα δόγματα της πίστης τους. Οσο καλοί χριστιανοί ήταν οι σταυροφόροι και οι «εκπολιτιστές» της αμερικανικής ηπείρου, άλλο τόσο καλοί μουσουλμάνοι είναι οι τζιχαντιστές, και άλλο τόσο καλοί βουδιστές ή ινδουιστές οι επί δεκαετίες αλληλοσφαζόμενοι εξτρεμιστές αυτών των δύο θρησκειών.

Στη Σρι Λάνκα ζουν 22 εκατομμύρια άνθρωποι. Πλειοψηφούν οι βουδιστές, που αποτελούν το 70% του πληθυσμού. Ακολουθούν οι ινδουιστές (12,6%), οι μουσουλμάνοι (9,7%) και οι χριστιανοί, καθολικοί κυρίως και προτεστάντες-ευαγγελικοί (7,6%). Η συνύπαρξή τους έχει ελάχιστα διαλείμματα ειρήνης. Και μπορεί ο μακρότατος εθνοθρησκευτικός εμφύλιος ανάμεσα στους βουδιστές και στους Τίγρεις Ταμίλ, τους αυτονομιστές ινδουιστές, να έληξε τυπικά το 2009, έπειτα μάλιστα από μαζική σφαγή αμάχων, στη δεκαετία που ακολούθησε όμως σχηματίστηκε η εικόνα μιας σύγκρουσης «όλων εναντίον όλων», τουλάχιστον στο πεδίο του προσηλυτισμού. Στο πεδίο της ένοπλης βίας αντιμάχονται εξτρεμιστικές ομάδες βουδιστικής, μουσουλμανικής και ινδουιστικής πίστης. Οι χριστιανοί είναι στο στόχαστρο και ισλαμιστών και βουδιστών.

Είναι άραγε το ματωμένο Πάσχα μια μορφή αντιποίνων για το μακελειό στα τζαμιά της Νέας Ζηλανδίας; Ισως. Το βέβαιο είναι ότι στους πολέμους προς δόξαν των θεών, οι φανατικοί όλων των θρησκειών εξομοιώνονται πλήρως μέσα στον φανατισμό τους και τελικά προσκυνούν τον ίδιο θεό: τον Μολώχ.

Πηγή: Καθημερινή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr