Πόσο συμφωνούν οι ιεράρχες με τον ιδρυτή της εκκλησίας;

Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο ότι το κατεστημένο των αρχόντων και εν γένει των συναλλασσόμενων με την εξουσία είχε εμπεδώσει πολύ καλά ακόμη από την αρχαιότητα ότι για τον έλεγχο των μαζών ο φόβος τής εξ ουρανών τιμωρίας είναι πολύ πιο αποτελεσματικός από την πειθώ που επιβάλλουν οι αυστηροί νόμοι της Πολιτείας.

Οι θρησκείες, από την αρχή της Ιστορίας, χρησιμοποιήθηκαν από τις εξουσίες σαν το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για τη χειραγώγηση των μαζών και την υποταγή τους στις βουλές των αρχόντων, και των ολιγαρχών.

Η χριστιανική Εκκλησία, σε όλες τις εκδοχές της (ορθοδοξία, καθολικισμός, προτεσταντισμός κ.λπ.), υπέκυψε δυστυχώς και αυτή στον πειρασμό της σύσφιξης των σχέσεών της με την εξουσία και τα συμφέροντα του οικονομικού και ολιγαρχικού κατεστημένου.

Ο Ιησούς όμως στηλιτεύει τον πλούτο και την ολιγαρχία: “Αν η κάμηλος περάσει από τρύπα βελόνας, τότε και μόνο ο πλούσιος θα πάει στον παράδεισο» (Ματθ., ιθ:18-25). Επικρίνει αυστηρά κάθε μορφής συναλλαγή: «Κάνατε τον οίκο του πατρός μου οίκο εμπορίου» (Ιωαν., β:18-25). Καταγγέλλει σωβινισμό και εθνικισμό με την παραβολή του καλού Σαμαρείτη (Λουκ., ι’:25-37). Επιτιμά τον ανταγωνισμό, την εχθρότητα και τον πόλεμο: «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών» (Ματθ., ε’:44). Αποστρέφεται την εξουσία, τα οφίκια και την υποκρισία πολλών αρχιερέων: «Ουε υμίν γραμματείς και φαρισαίοι, υποκριταί» (Ματθ., 23:14). Λατρεύει την αλήθεια, τη γνώση και την ελευθερία: «Μάθετε την αλήθεια, αυτή θα σας ελευθερώσει» (Ιωαν., 8:31,32). Κατηγορεί τους έχοντες και τους κατέχοντες με τη γνωστή παραβολή του άφρονα πλουσίου (Λουκ., 12:13-21).

Ενώ οι περισσότεροι από τους αρχιερείς της Εκκλησίας δέχονται να αποκαλούνται άγιοι, παναγιότατοι, πανοσιολογιότατοι (φυσικά υπάρχουν και πάρα πολλοί ταπεινοί και πραγματικά άγιοι ιερωμένοι που τιμούν με τη ζωή και το έργο τους την Εκκλησία). Ο Ιησούς όμως δεν δέχεται ούτε καν τον χαρακτηρισμό αγαθός (καλός). «Τι με λέγεις αγαθόν;» (Ματθ., 19:16) διόρθωνε τους μαθητές του. Ενώ τόνιζε, στηλιτεύοντας την ιεραρχία, ότι οι «πρώτοι θα γίνουν έσχατοι» (Ματθ., 20:1-28).

Αντί όμως, όλοι ανεξαιρέτως οι υποτιθέμενοι συνεχιστές του έργου των Αποστόλων να ευθυγραμμίζονται με τον λόγο του Ιησού και να διδάσκουν το μεγαλείο της αγάπης, της συλλογικότητας και της ειρήνης, κάποιοι από αυτούς, με τις εθνικιστικές τους κορώνες, υποδαυλίζουν τη διχόνοια και τα μίση, εξωθούν σε διαμάχες, πολέμους και προτρέπουν την υποταγή στις εξουσίες, στους άρχοντες και τους ολιγάρχες.

Ο Ιησούς πλένει τα πόδια των μαθητών του (Ιωαν., 13:1-3). Ποιός όμως ιεράρχης, από τους ωρυόμενους κατά των «αριστερών προδοτών» στη συμφωνία των Πρεσπών, θα δεχόταν σήμερα να γονατίσει χωρίς τον φόβο του διασυρμού από τους ομοίους του και να πλύνει, όπως ο Ιησούς, τα πόδια των φτωχών «παράτυπων» και καταδιωγμένων μεταναστών;

Ας ανοίξουν λοιπόν το Ευαγγέλιο, όταν βρουν την ευκαιρία, εκείνοι οι πανοσιολογιότατοι εθνοπατέρες μας που σκίζουν τα ιμάτιά τους, οργισμένοι από την παντελή, όπως λένε, έλλειψη εθνικοφροσύνης των «άθεων» της κυβέρνησής μας, κι ας δώσουν επιτέλους λίγη προσοχή στον λόγο του Ιησού. Είναι σίγουρο ότι θα νιώσουν πολύ άβολα βλέποντας το πόσο μακριά βρίσκονται από το πνεύμα των λόγων Του που υποτίθεται ότι πρεσβεύουν.

* Ο Γιώργος Θ. Μιχαήλ είναι αρχιτέκτονας – βιομηχανικός σχεδιαστής

Πηγή: Η Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr