"Το Πρόγραμμα", του Στίβεν Φρίαρς

Η Seven Films παρουσιάζει στους κινηματογράφους από τις 10 Δεκεμβρίου 2015 την ταινία Το Πρόγραμμα, (THE PROGRAM) του Στίβεν Φρίαρς.

«Ο Λανς Άρμστρονγκ θεωρούσε ότι δε μπορεί κανείς να νικήσει χωρίς να ντοπαριστεί. Έπρεπε να το κάνει κι έπρεπε να το κάνουν και οι συμπαίκτες του. Καθιέρωσαν ένα σύστημα στην ομάδα τους για να βελτιώνουν την απόδοση τους με αναβολικά. Ονομάστηκε «Το Πρόγραμμα», κι αν ήσουν μέλος της ομάδας, έπρεπε και να τηρείς Το Πρόγραμμα.»  – ΝτέιβιντΓουόλς, συγγραφέας του ‘Seven Deadly Sins: My Pursuit of Lance Armstrong’

Ο κόσμος χρειάζεται ήρωες κι ο Λανς Άρμστρονγκ ήταν ο απόλυτος ήρωας στον κόσμο του αθλητισμού. Μετά από μια σκληρή μάχη με τον καρκίνο, ο Άρμστρονγκ επέστρεψε στην ποδηλατική του καριέρα το 1999, αποφασισμένος να κερδίσει το Tour de France. Με τη βοήθεια του γιατρού του Μισέλ Φεράρι και τον αρχηγό της ομάδας του Γιόχαν Μπράινιλ, ανέπτυξαν  το πιο εξελιγμένο πρόγραμμα ντόπινγκ στην ιστορία του αθλήματος. Το πρόγραμμα επέτρεψε στο Λανς και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του να κατακτήσουν τον κόσμο της ποδηλασίας, κερδίζοντας το Tour de France εφτά συνεχόμενες χρονιές.

Δεν πίστεψαν όλοι όμως αυτό το παραμύθι.. ο δημοσιογράφος των Sunday Times, Ντέιβιντ Γουόλς, αρχικά μαγεμένος από το ταλέντο του Άρμστρονγκ, δεν άργησε να αναρωτηθεί αν ήταν «καθαρός». Πάλεψε για να ξεσκεπάσει την αλήθεια, ρίσκαρε την καριέρα του και κόστισε στην εφημερίδα του αμέτρητα δικαστικά έξοδα. Δικαιώθηκε όταν κάποιοι αποφάσισαν να αποκαλύψουν την αλήθεια για τη μεγαλύτερη πλάνη του αιώνα μας.

Σενάριο Τζον Χοτζ

Βασισμένη στο μυθιστόρημα

Seven Deadly Sins: My Pursuit of Lance Armstrong του Ντέιβιντ Γουόλς

ΜΕ ΤΟΥΣ

Μπεν Φόστερ

Κρις Ο’Ντάουντ

Γκιγιόμ Κανέ

Τζέσι Πλίμονς

Λι Πέις

Έντουαρντ Χογκ

και Ντάστιν Χόφμαν

Διάρκεια: 103’

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ παρακολουθεί την άνοδο και δραματική πτώση του 7 φορές πρωταθλητή της ποδηλασίας Λανς Άρμστρονγκ, και του δημοσιογράφου Ντέιβιντ Γουόλς που ξεσκέπασε τη σκοτεινή πλευρά του.

Η ιδέα για την ταινία ξεκίνησε όταν ο Στίβεν Φρίαρς διάβασε μια κριτική βιβλίου που τον ιντρίγκαρε το The Secret Race (Η Μυστική Κούρσα) του Τάιλερ Χάμιλτον που ήταν στην ομάδα του Άρμστρογνκ. « Δύο σύμβουλοι μου, ο Ρίτσαρντ Γουίλιαμς και ο Πολ Σμιθ μου είχαν μιλήσει και  για το Ντέιβιντ Γουόλς. Διαβάσαμε το βιβλίο του και τον συναντήσαμε. Δεν είχε περάσει ούτε χρόνος από τη στιγμή που εκδόθηκε το Seven Deadly Sins: My Pursuit of Lance Armstrong». Ο Γουόλς ανακαλεί: «Ήταν η μόνη ιστορία στην οποία δούλευα τα προηγούμενα 15 χρόνια. Άρχισα να μιλάω για αυτή στο Στίβεν κι εκείνος σα να μην πίστευε όσα άκουγε, είχε τεράστια επιθυμία να τα μάθει όλα κι έδειχνε να τον συναρπάζει. Ήξερα ότι αυτός ο ενθουσιασμός θα τον καθοδήγουσε στην υλοποίηση μιας καλής ταινίας».

Ο δημοσιογράφος Ντέιβιντ Γουόλς που έφερε στη δημοσιότητα το μεγάλο μυστικό του Άρμστρονγκ, ήταν τότε ανταποκριτής για μια Ιρλανδική εφημερίδα, ενώ σήμερα είναι αθλητικός συντάκτης για τους The Sunday Times. Ο Γουόλς συνάντησε τον Άρμστρονγκ πρώτη φορά για μια συνέντευξη το 1993. Από εκείνη τη στιγμή, ολόκληρη η ζωή του συνδέθηκε με του Άρμστρονγκ.

Μόλις η παραγωγή αποφάσισε ότι το βιβλίο του Γουόλς θα αποτελούσε τη βάση για την ταινία του Φρίαρς, η ταχύτητα με την οποία υλοποιήθηκε ήταν εκπληκτική. «Από τον Ιανουάριο εκείνης της χρονιάς μέχρι το τέλος της, είχαμε διαβάσει το βιβλίο, είχαμε ολοκληρώσει το σενάριο και τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Θέλαμε στα χέρια μας την πρώτη ταινία που θα γινόταν ποτέ για το Λανς Άρμστρονγκ», εξηγεί η παραγωγός Τρέισι Σίγουορντ.

Ο Τζον Χοτζ  είχε πολύ λίγο χρόνο στα χέρια του για να γράψει το σενάριο, όπως αναφέρει ο παραγωγός Τιμ Μπέβαν. « Είπαμε στον Τζον ότι του έχουμε μια πρόκληση. Είχε τέσσερις εβδομάδες για να μας φέρει το πρώτο  προσχέδιο. Άσπρισε, έφυγε και μετά από τέσσερις εβδομάδες ήρθε με το πρώτο προσχέδιο όντως».

Ο Τζον Χοτζ ομολογεί ότι ήταν ένα ευτυχές ατύχημα αυτή η ανάληψη του σεναρίου. «Η εταιρία έψαχνε για σεναριογράφο, κι ένας από τους παραγωγούς με ανέφερε ως  άνθρωπο που λατρεύει την ποδηλασία. Πηγαίνω με ποδήλατο στη δουλειά, αλλά η σχέση μου με την ποδηλασία τελειώνει εκεί». Ωστόσο, ενδιαφέρθηκε άμεσα για το σενάριο, γιατί είδε πολύ περισσότερα πράγματα σε αυτό πέρα από την ίδια την ποδηλασία. « Μου έγινε ξεκάθαρο εξαρχής, ότι πρόκειται για ένα μοντέρνο φαινόμενο κι αξίζει να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη. Η προσωπική μάχη, η άνοδος και η πτώση, ο ρόλος των μέσων ενημέρωσης, η μοντέρνα ανάγκη για ήρωες και η απογοήτευση- ολόκληρος ο κύκλος στον οποίο συμμετέχουμε όλοι ήταν κάτι που με ενδιέφερε πολύ».

Ο Φρίαρς αναγνωρίζει τη συνεισφορά του Χοτζ και την ικανότητα του να δώσει πνοή στην ιστορία σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. «Δεν ήμουν βέβαιος αρχικά για την ταινία που θα κάναμε, ήξερα μόνο ότι θα ήταν πολύ ανδιαφέρουσα. Είμασταν πολύ τυχεροί που δουλέψαμε με το Χοτζ και που το χειρίστηκε με τόση λεπτότητα».

Η ομάδα προσέλαβε το Ντέιβιντ Μίλαρ για να είναι ο σύμβουλος τους όσον αφορά τα θέματα του αθλήματος και ολόκληρο τον κόσμο που το περιβάλλει. «Είχα μάθει για το βιβλίο του Μίλαρ Racing Through the Dark, οπότε του μίλησα και δέχτηκε να έρθει στην Αγγλία να μας βοηθήσει» αναφέρει ο Φρίαρς.

Για την προπόνηση του ο Μπεν Φόστερ είχε έξι εβδομάδες στη διάθεση του για να μετατραπεί σε παγκόσμιο πρωταθλητή της ποδηλασίας. «Βρισκόμασταν στο Κολοράντο με τον Τζέσε Πλίμονς, όπου μας προπονούσε ο Άλεν Λιμ, που προπόνησε τον ίδιο τον Άρμστρονγκ στο παρελθόν. Πέφταμε συνέχεια, η διαδικασία ήταν επίπονη κι ατελείωτη. Περιβαλλόμασταν από μια κοινότητα που ήταν πολύ βοηθητική, αλλά ταυτόχρονα τους ενδιέφερε πολύ πως θα παρουσιαζόνταν στον κόσμο- δεν ήθελαν απλά ενάν ηθοποιό να προσποιείται τον ποδηλάτη. Πολύ από αυτούς είχαν προπονηθεί και συναναστραφεί τον ίδιο τον Άρμστρονγκ, κάτι που μας βοήθησε και πολύ στους ρόλους μας».

Ο Κρις Ο’ Ντάουντ ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος όταν του ζητήθηκε να ενσαρκώσει το Ντέιβιντ Γουόλς. «Ως Ιρλανδός κι εγώ, μπορώ να καταλάβω την αγάπη του Γουόλς για την ποδηλασία- ακόμη θυμάμαι τη χρυσή εποχή με τους Σον Κέλι και Στίβεν Ρότσε τη δεκαετία του ’80. Το βιβλίο μου είχε αρέσει πολύ, και το σενάριο ήταν πολύ πιστό σε αυτό», αναφέρει ο ίδιος.

Ο διευθυντής φωτογραφίας Ντάνι Κόχεν ήταν ο μόνος άνθρωπος στο σνυεργείο που γνώριζε καλά αυτό τον κόσμο πριν ασχοληθεί με την ταινία «Ήταν μια εκπληκτική ευκαιρία για μένα, γιατί κάνω ποδηλασία για πάρα πολλά χρόνια, παρακολουθώ τους αγώνες από τη δεκαετία του ’80 και ξέρω την ιστορία. Ήξερα τους χαρακτήρες και ήθελα πάρα πολύ να τους δω να ζωντανεύουν μπροστά μου». 

«Η αίσθηση του να είσαι επάνω σ’ ένα ποδήλατο που τρέχει ήταν μια αληθινή πρόκληση κινηματογραφικά»,συνεχίζει. «Ο παραδοσιακός τρόπος είναι αυτός που βλέπουμε στην τηλεόραση , όπου υπάρχει μία κάμερα σε μία μηχανή ή σε ελικόπτερο. Θέλαμε να το κάνουμε πιο συναρπαστικό από μια απλή τηλεοπτική κάλυψη. Βάλαμε κάμερες επάνω στα ποδήλατα, γερανούς σε οχήματα, κι επινοήσαμε άλλους πολλούς τρόπους για να αποδόσουμε την ταχύτητα και τη δυσκολία να ανεβαίνεις ένα βουνό επάνω σε δύο ρόδες».

Ο Τζέσε Πλίμονς μιλάει για την πρώτη φορά που αντίκρυσαν τη διαδρομή του Tour De France. «Τα βουνά ήταν απίστευτα, δεν υπήρχε καμία λογική στο πως κάποιος θα μπορούσε να κάνει αυτή τη διαδρομή με 25 και 30 μίλια την ώρα- νιώθαμε σαν να μας είχαν ρίξει σε φωτιά». Ο Μπεν Φόστερ συμφωνεί αστειευόμενος «Δε θα’ πρεπε καν να κάνεις αυτή τη διαδρομή με ποδήλατο!»

10 Δεκεμβρίου 2015 στους κινηματογράφους από την Seven Films