Η Λιάνα Κανέλλη διαθέτει ανάμεσα στα άλλα προσόντα της κι ένα ωραιότατο πρόσωπο. Το οποίο, για κάποιον λόγο που η ίδια γνωρίζει, το υποβάθμισε σε “μούρη” στην ίδια εκπομπή που αποκάλεσε τον Τσίπρα “τσογλάν μπόι”. Την έδειξε μάλιστα -τη μούρη- με μια οργίλη κίνηση για να κάνει εναργέστερη την οργίλη δήλωση, ότι “πάνω σ’ αυτή τη μούρη” ο Τσίπρας στήριξε τη διαφήμισή του σε ντοκιμαντέρ που δεν έχει παιχτεί ακόμα και συνεπώς δεν το έχουμε δει. Και μάλλον δεν το έχει δει κι εκείνη – ψάχνει, είπε, αντίγραφο και δεν βρίσκει, αλλά διάβασε γι’ αυτό.
Τον είπε βέβαια και “δεξιούρα του κερατά”, και τσογλάνι σκέτο, κι όσα σέρνει η σκούπα. Είπε όμως -ας μην της φάμε το δίκιο- κι ότι “δεν ολιγωρεί προ ουδενός”. Τον επαίνεσε δηλαδή, αφού το να μην ολιγωρεί κανείς είναι καλό πράγμα. Κι αν το αυτό το έκανε εν γνώσει της, το θέμα θα πρέπει να απασχολήσει τον κύριο Κουτσούμπα. Αν πάλι το έκανε νομίζοντας ότι το να μην ολιγωρεί κανείς είναι κακό πράγμα, τότε πρέπει ο κύριος Μπαμπινιώτης να της εξηγήσει τη διαφορά ανάμεσα στο δεν ολιγωρώ και στο δεν ορρωδώ.
Τέλος πάντων, αυτά έχουν καταγραφεί πλέον ως “υστερικά γεγονότα” – δική της και η εύστοχη αυτή έκφραση. Αλλά είναι βέλτιστα μπροστά στο χείρον: Η κυρία Κανέλλη έκανε ακριβώς εκείνο που με οργή κατάγγειλε. Χρησιμοποίησε τη μούρη άλλου για να διαφημιστεί. Αντέγραψε τον Βενιζέλο για να υποκλέψει από τη δική του μούρη λίγη αίγλη. Διότι ο Βενιζέλος πρώτος εισήγαγε στον πολιτικό διάλογο τα τσογλάνια – έστω ως εκτσογλανισμό. Πώς τον αντιγράφει η κυρία; Είναι αυτό κομμουνιστικά ορθό; Και δημοσιογραφικό δεοντολογικό, μιας και το διέπραξε δημοσιογράφος;
Επανερχόμαστε συνεπώς και αναπόφευκτα στη μούρη. Διότι είναι άλλο πράγμα να έχει κάποιος μούρη. Κι άλλο πράγμα να είναι κάποιος μούρη. Μούρη τηλεοπτικώς καβγατζίδικη, τσαμπουκαλίδικη, εφετζίδικη. Και πολιτικώς τσογλάνικη, για να αντιγράψουμε άλλον έναν χαρακτηρισμό της. Διότι, πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς κάποια που αντιγράφει πολιτικά και αισθητικά τον Βενιζέλο; Που κλέβει τον Βενιζέλο; Τι σόι μούρη είναι αλήθεια αυτή που προσπαθεί να μοιάσει στη μούρη του Βενιζέλου;
Πρώτη μούρη, θα πείτε. Έστω για δεκαπέντε λεπτά. Ίσως, αλλά ανάμεσα σε ποιες μούρες θρονιασμένη;
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
