Του Μαρίνου Γκασιάμη
Δεν είναι μόνο το σημερινό γεγονός της ρίψης δακρυγόνων στους συνταξιούχους, που το μόνο που θέλησαν ήταν να πράξουν το συνταγματικό τους δικαίωμα να διαδηλώσουν και να πορευτούν μέχρι το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και η ρίψη δακρυγόνων λίγο πριν την τελετή στην Καισαριανή, κατά την οποία ο πρωθυπουργός θα μιλούσε σχετικά με την παραχώρηση του ιστορικού χώρου στον Δήμο.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας διέταξε έρευνα για τα δακρυγόνα που έριξαν οι αστυνομικοί στους συνταξιούχους, ωστόσο μετά και τα της Καισαριανής διερωτώμαι αν θα έπρεπε να υπάρξει γενικότερη έρευνα για το ποιοι επιτέλους δίνουν τις εντολές στο υπουργείο αυτό, προσκολλημένοι σε αντιλήψεις άλλων εποχών, δυστυχώς όχι και τόσο μακρινών, κατά τις οποίες η Αθήνα και οι μεγάλες πόλεις είχαν γεμίσει με κάγκελα, αστυνομικούς και κάμερες, θεωρητικά για το… «καλό» μας.
Είναι δεδομένο ότι οι εποχές που ζούμε είναι δύσκολες και σίγουρα δεν λείπουν και τα λάθη από την πλευρά της κυβέρνησης, ωστόσο το δεδομένο είναι πως η αντίληψη της Αριστεράς δεν είναι ή δεν θα έπρεπε να είναι αυτής των δακρυγόνων και του αστυνομικού-μπαμπούλα.
Αν κάποιοι στο εσωτερικό της αστυνομίας ή του πολιτικού προσωπικού της έχουν την δική τους ατζέντα θα πρέπει να τους γίνει κατανοητό πως αυτή δεν συνάδει με αυτή της κυβέρνησης, λαμβάνοντας τουλάχιστον υπόψιν την δυσαρέσκεια του Τσίπρα.
Είναι θέμα τόσο ουσιαστικό όσο και επικοινωνιακό καθώς ο λαός δεν μπορεί να υποφέρει και να έχει να αντιμετωπίσει και τέτοιες συμπεριφορές.
Ο συνδυασμός των δακρυγόνων στους συνταξιούχους και των δακρυγόνων στην Καισαριανή κάνουν κάποιους να μιλούν για προβοκάτσια.
Εγώ προσωπικά δεν έχω τέτοια στοιχεία, ωστόσο θεωρώ σκόπιμο ότι θα πρέπει να καταστεί σαφές σε όσους λειτουργούν με τον «δικό» τους τρόπο μέσα στην Αστυνομία και όχι μόνο, πως δεν υπάρχει χώρος για κάτι τέτοιο.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
