Όπως αναφέρει εμπνεύστηκε τον καθρέφτη μετά από μία συζήτηση με μία καρκινοπαθή που τού εκμυστηρεύτηκε πως μετά τη διάγνωση, δεν μπορούσε να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να αποδεχτεί τη νέα πραγματικότητα. Μετά από πλήθος επισκέψεων σε ογκολογικά νοσοκομεία της Τουρκίας και συναντήσεων με ασθενείς, γιατρούς και ψυχολόγους, ο Τούρκος σχεδιαστής θέλησε να δημιουργήσει κάτι που να βοηθά τους καρκινοπαθείς και βελτιώνει κατά κάποιο τρόπο τη ζώη τους, σε συναισθηματικό και κοινωνικό επίπεδο. Δεν υποδέχτηκαν όλοι με ενθουσιασμό, πάντως, την ιδέα του. Το μόνο που δε χρειάζεται ένας άνθρωπος με σοβαρό πρόβλημα υγείας είναι ο «φασισμός» της επιτηδευμένης χαράς και της προσποιούμενης αισιοδοξίας, αντιτείνουν κάποιοι, αμφισβητώντας τη χρηστικότητα της συσκευής.
