Αντιδράσεις από γυναίκες πολιτικούς της Ιταλίας πυροδότησε η αποκάλυψη του αγάλματος La Spigolatrice στην παραλία του Σάπρι στην επαρχία του Σαλέρνο.
Το γλυπτό του Emanuele Stifano αναπαριστά το κεντρικό πρόσωπο του ποιήματος «La Spigolatrice di Sapri (Η Σταχυομαζώχτρα του Σάπρι)» του Luigi Mercantini, ποιήματος που συχνά διδάσκεται στα ιταλικά σχολεία.
Η αγρότισσα είχε με θάρρος βοηθήσει τον Ιταλό επαναστάτη Carlo Pisacane στην αποτυχημένη εξέγερση του 1857 κατά των Βουρβόνων του Βασιλείου της Νάπολης, η οποία άφησε πίσω της 300 νεκρούς.
Το δημόσιο μνημείο προορίζεται να τιμήσει το ιστορικό γεγονός, ωστόσο, αντί του Pisacane ή των 300 που τον ακολούθησαν στην εξέγερση και στον θάνατο, αναπαρίσταται η αφηγήτρια του ποιήματος, φορώντας διαφανές ένδυμα που αποκαλύπτει ανάγλυφα τις καμπύλες του σώματός της (πλην του στήθους της το οποίο η «Σταχυομαζώχτρα» καλύπτει εν μέρει με το δεξί της χέρι).
Only in Italy a statue of an agrarian laborer, in memory of a massacre of 300 ppl, could take this form. 2021 in #Sapri pic.twitter.com/N9K1XDqZVk
— Francesca Piazzoni (@f_piazzoni) September 26, 2021
Γυναίκες πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένων της γερουσιαστού Monica Cirinnà και του μέλους του Δημοκρατικού Κόμματος Laura Boldrini κατέφυγαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να καταγγείλουν το γλυπτό και τη σεξουαλική αντικειμενοποίηση της ηρωίδας του ποιήματος.
«Για μία ακόμη φορά, πρέπει να υποφέρουμε την ταπείνωση να βλέπουμε τους εαυτούς μας να αναπαρίστανται με τη μορφή ενός σεξουαλικά αντικειμενοποιημένου σώματος, χωρίς ψυχή και χωρίς καμία σχέση με τα κοινωνικά και πολτικά ζητήματα της ιστορίας», είπαν, σε ανακοίνωση που έστειλαν στη βρετανική εφημερίδα The Independent, γυναίκες-μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος στο Παλέρμο.
«Έχω πάντα την τάση να καλύπτω όσο το δυνατόν λιγότερο το ανθρώπινο σώμα, ανεξαρτήτως φύλου», έγραψε στη σελίδα του στο Facebook ο Ιταλός γλύπτης, διευκρινίζοντας ότι αν είχε δυνατότητα επιλογής, το άγαλμα θα ήταν «τελείως γυμνό… απλώς επειδή είμαι λάτρης του ανθρώπινου σώματος».
«Εφόσον τοποθετείτο στην παραλία, “ εκμεταλλεύτηκα” το θαλασσινό αεράκι που κινεί το μακρύ φόρεμα και με αυτό τον τρόπο αναδεικνύει το σώμα» συνέχισε ο Stifano.
«Αυτό, για να υπογραμμίσω μια ανατομία που δεν θα ήταν μια πιστή φωτογραφία μιας αγρότισσας του 19ου αιώνα, αλλά μάλλον να αναπαραστήσω το ιδεώδες μιας γυναίκας, να ζωντανέψω μέσω της φαντασίας την υπερηφάνειά της, το ξύπνημα μια συνείδησης, όλα αυτά σε μια στιγμή μεγάλου πάθους».
