Ήταν 4 Μαΐου του 1980 όταν έφυγε από τη ζωή ο Γιόσιπ Μπροζ, πιο γνωστός με το ψευδώνυμο Τίτο, ως εν ενεργεία πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας. Ο Τίτο ήταν ο ιδρυτής του μεταπολεμικού Γιουγκοσλαβικού κράτους και ηγέτης της κομμουνιστικής αντίστασης στην κατεχόμενη Γιουγκοσλαβία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρξε μία από τις σημαντικότερες φιγούρες του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και πρωτοστάτησε στο “Κίνημα των Αδέσμευτων”.
Ο Τίτο γεννήθηκε στο χωριό Κούμροβετς στην επαρχία Μετζιγκόριε της Κροατίας (τότε Αυστροουγγαρίας) το 1892. Κατά την Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν στη Ρωσία και πολέμησε με τον Κόκκινο Στρατό. Το 1919 πηγαίνει στο τότε ονομαζόμενο Βασίλειο των Σλοβένων, Κροατών, Σέρβων που δημιουργήθηκε στα ερείπια της Αυστροουγγαρίας.
Με τη στήριξη του Στάλιν ανεβαίνει γρήγορα στην ιεραρχία του Γιουγκοσλαβικού ΚΚ του οποίου εκλέγεται γραμματέας του τον Οκτώβριο του 1940. Κατά την κατοχή της Γιουγκοσλαβίας ο Τίτο συνεισέφερε στην οργάνωση της αντίστασης που οδήγησε σε προσωρινή απελευθέρωση συγκεκριμένων περιοχών.
Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τίτο είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της χώρας που χαίρει της εμπιστοσύνης τόσο του ομοϊδεάτη και μέντορα του Ιωσήφ Στάλιν όσο και των δυτικών συμμάχων. Εγκαθιδρύεται η Λαοκρατική Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, ο πρώην βασιλιάς Πέτρος ο 2ος κηρύσσεται έκπτωτος όπως και η εξόριστη κυβέρνηση του Λονδίνου. Στο τέλος του 1945 η χώρα ψηφίζει σύνταγμα που είναι στα πρότυπα του σοβιετικού του 1936.
Ωστόσο ο Τίτο δεν ήταν Στάλιν. Τα σχέδιά του σε συνεργασία με τα άλλα βαλκανικά σοσιαλιστικά κράτη για μια Ένωση στα πρότυπα της Σοβιετικής είχε ως αποτέλεσμα το “πάγωμα” των σχέσεων με τη Σταλινική Μόσχα και την αυτονόμηση της χώρας από τη ρωσική επιρροή.
Τότε ο Τίτο στράφηκε προς άλλες χώρες αναζητώντας συμμάχους και πρωτοστάτησε στη δημιουργία του “Κινήματος των Αδέσμευτων”, των κρατών που έμειναν εκτός της επιρροής τόσο των ΗΠΑ όσο και της ΕΣΣΔ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το 1953 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας κι ομαλοποίησε τη σχέση του με τη μετεμφυλιακή Ελλάδα όπου κυριαρχούσε η νικήτρια Δεξιά.
Στα εσωτερικά της Γιουγκοσλαβίας ο Τίτο διέταξε σφοδρές διώξεις εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων. Στην οργάνωση του κράτους επί των ημερών του εφαρμόστηκε ένα σοσιαλιστικό μοντέλο λιγότερο κομματοκεντρικό από το σοβιετικό, με τους εργάτες να έχουν περιθώριο αυτο-οργάνωσης στους χώρους εργασίας τους. Στο πολιτιστικό κομμάτι, ο Τίτο προσπάθησε να ισχυροποιήσει τη γιουγκοσλαβική ταυτότητα ώστε να αμβλυνθούν οι διαφορές που υπήρχαν ανάμεσα στα διαφορετικά τμήματα του πληθυσμού.
Ο Γιουγκοσλάβος Πρόεδρος πέθανε στις 4 Μαΐου 1980 σε ηλικία 1892 κι ο θάνατός του έχει ερμηνευθεί από πολλούς μελετητές ως η αρχή της αντίστροφης μέτρησης για τη διάλυση της Ενωμένης τότε Γιουγκοσλαβίας.
