Σύμφωνα με πληροφορίες, ο μεγάλος φόβος δεν είναι τόσο αυτός της επιχείρησης απαγωγής, καθώς και οι οκτώ διαμένουν σε στρατόπεδο στον ηπειρωτικό χώρο, όσο το ενδεχόμενο να προσπαθήσει κάποιος να τους δολοφονήσειι.
Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχει ξεχωριστή ροή πληροφόρησης ειδικά για την υπόθεση των οκτώ και η φρούρηση αναπροσαρμόζεται με αναθεώρηση του επιχειρησιακού σχεδίου, ανάλογα με τις νέες κάθε φορά πληροφορίες.
Στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο που είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από τον προηγούμενο χώρο κράτησης, και οι «8» βρίσκονται υπό συνεχή και αυστηρή επιτήρηση.
Έχουν ωστόσο ιδιωτικότητα, αφού στον καθένα αναλογεί ένα δωμάτιο, ενώ κοινόχρηστα είναι η κουζίνα και το σαλόνι. Έχουν ελευθερία να κάνουν πεζοπορία ή τρέξιμο αλλά όχι να βγαίνουν από τον φυλασσόμενο χώρο. Οι μοναδικές επισκέψεις που δέχονται είναι αυτές από τους δικηγόρους τους. Και όσοι μπαίνουν στο χώρο, ελέγχονται εξονυχιστικά.
Φόβοι για απόπειρα δολοφονίας
Ελεύθεροι σκοπευτές βρίσκονται επί 24ης βάσης ακροβολισμένοι περιμετρικά των εγκαταστάσεων και ελέγχουν κάθε κίνηση, αφού οι Αρχές φοβούνται περισσότερο την απόπειρα δολοφονίας ή δηλητηρίασης των 8 Τούρκων αξιωματικών.
Παρούσες επίσης ειδικές μονάδες των ΕΚΑΜ, της Αντιτρομοκρατικής και των ΜΑΤ. Όλες οι κινήσεις βιντεοσκοπούνται και ο χώρος, σε μεγάλη ακτίνα, ελέγχεται και ηλεκτρονικά. Χαρακτηριστικό του πόσο αυστηρά είναι τα μέτρα ασφαλείας και το γεγονός πως για κάθε Τούρκο αξιωματικό αντιστοιχούν περισσότεροι από 10 άνδρες των ελληνικών αρχών!
Εκτός αυτού, καθημερινά ελέγχεται και το φαγητό των 8. Όπως και τα γλυκά που τους στέλνουν οι οικογένειές τους από την Τουρκία. Στους Τούρκους αξιωματικούς παρέχεται και ψυχολογική υποστήριξη.
Αξιωματικοί που έχουν εικόνα της καθημερινότητας των Τούρκων αξιωματικών περιγράφουν πως περνούν τις μέρες τους. Διαβάζουν πολύ και βλέπουν τηλεόραση. Κάνουν δε και προσπάθειες να μάθουν ελληνικά. Όλοι τους μιλούν καλά αγγλικά, ενώ ένας από τους αξιωματικούς ξέρει να παίζει και μπουζούκι.
Τα έξοδά τους, τα οποία μπορούν να κάνουν μόνο εντός του στρατοπέδου, καλύπτονται από τα χρήματα που τους στέλνουν οι οικογένειές τους. Η τύχη των δικών τους ανθρώπων που παραμένουν στην Τουρκία είναι και το μεγάλο τους άγχος.
