Το Σικάγο και οι ελιές

H πολιτική διαδρομή του υπουργού Εργασίας κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο με αστεία ή και πικρόχολα σχόλια.

Ο Κ. Χατζηδάκης για περισσότερα από 35 χρόνια έχει κάνει μια πυκνή πολιτική διαδρομή. Από γραμματέας της φοιτητικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας, ευρωβουλευτής μέχρι το 2007 και σε διαδοχικά υπουργικά πόστα, με σημερινό αυτό του υπουργού Εργασίας.

Και τα ερωτήματα που θέτουν οι ανώνυμοι σχολιογράφοι στα σόσιαλ μίντια είναι πράγματι πικρά, ειρωνικά, αλλά εύλογα: Πότε εργάστηκε ο υπουργός Εργασίας; Πότε διαπίστωσε την “ακαμψία” της αγοράς εργασίας και, κυρίως, πώς αξιολόγησε ότι το μέγιστο αίτημα των εργαζομένων σήμερα είναι τα μαζεμένα “ρεπό” για να μπορούν να μαζεύουν τις ελιές τους κάθε φθινόπωρο στον τόπο καταγωγής τους;

Οι διαδοχικές τηλεοπτικές συνεντεύξεις του υπουργού Εργασίας και η προσπάθειά του να εξηγήσει την αναγκαιότητα της κυβερνητικής παρέμβασης σε μια χειμαζόμενη αγορά εργασίας προκαλούν πραγματική θυμηδία.

Η επιβολή απόλυτης “ελαστικοποίησης” της αγοράς εργασίας, η εβδομάδα εργασίας 50 ωρών (όταν σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες η κίνηση είναι αντίστροφη, με τετραήμερη εργασία και το ωράριο απασχόλησης να πέφτει στις 30 ή τις 32 ώρες την εβδομάδα), είναι εκτός πραγματικότητας.

Πώς άραγε μπορεί να δεχθεί ένας κανονικός άνθρωπος την επιχειρηματολογία του υπουργού, σύμφωνα με την οποία: Ο εργαζόμενος θα ζητεί από τον εργοδότη του να δουλεύει δύο επιπλέον ώρες την ημέρα, χωρίς αμοιβή. Αν όμως το ζητήσει ο εργοδότης από τον εργαζόμενο και ο τελευταίος το αρνηθεί, η χωρίς αμοιβή υπερωρία δεν θα πραγματοποιείται!

Θα μπορούσαν να σχολιαστούν αρκετά απ’ όσα αραδιάζει ως επιχειρήματα ο υπουργός Εργασίας. Το κορυφαίο, ειρωνικό και πικρόχολο, το προκάλεσε ο ίδιος: “Παρά την εξέγερση στο Σικάγο, πριν από ένα και πλέον αιώνα, και την καθιέρωση του οκταώρου, οι ελιές δεν έμειναν ποτέ αμάζευτες”!

Πηγή: Η Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr