Της Αντιγόνης Μιχοπούλου
Το 2007 το υπουργείο Εξωτερικών δημοσιοποίησε πρόσκληση ενδιαφέροντος για την υποβολή αναπτυξιακών προγραμμάτων. Στο πλαίσιο της παραπάνω πρόσκλησης το ΕΜΠ τον Μάιο του ίδιου έτους κατέθεσε αίτηση προγράμματος για την ανάπτυξη συστήματος παραγωγής πόσιμου νερού και την εγκατάσταση του σε περιοχή της Ιορδανίας. Ο στόχος αρχικά ήταν να το τοποθετηθεί το έργο σε σημείο ώστε να εξυπηρετεί 2.000-3.000 χιλιάδες ανθρώπους κατέληξε όμως να εξυπηρετεί μόνο 15.
Αυτό βέβαια δεν έριξε κατακόρυφα και το κόστος το οποίο παρέμεινε όπως αναφέρει το πόρισμα των επιθεωρητών πολλαπλάσιο σε σχέση με τις τιμές που κυκλοφορούν στην συγκεκριμένη αγορά.
Οι “ακαριαίες” λειτουργίες του υπουργείου Παιδείας
Σύμφωνα με το πόρισμα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης το υπουργείο Παιδείας εμφανίζεται στη συγκεκριμένη υπόθεση να κάνει ταχύτατες κινήσεις, παρόμοιες των οποίων δεν έχουμε δει στο παρελθόν από δημόσιες υπηρεσίες, ώστε οι Ιορδανοί να αποκτήσουν νερό.
Συγκεκριμένα η Επιτροπή προαξιολόγισης προγραμμάτων αναπτυξιακής συνεργασίας 2007 του υπουργείου Παιδείας συγκροτήθηκε στις 29 Μαΐου του 2007 συνεδρίασε την ίδια μέρα για την αξιόλογη και την κατάταξη 25 προτάσεων ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων για χρηματοδότηση προγραμμάτων και συνέταξε το πρακτικό την ίδια ημέρα με τις προτάσεις της να διαβιβάζονται αμέσως (υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών). Το περίεργο είναι ότι το πρακτικό υπογράφεται από τα μέλη της επιτροπής ένα μήνα αργότερα από την διαβίβαση του στο ΥΠΕΞ.
Επίσης όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το πόρισμα το έγγραφο πρωτοκολλήθηκε και διαβιβάστηκε ένα μήνα πριν την υπογραφή του από τους υπηρεσιακούς παράγοντες και την υπουργό Παιδείας. Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο έγγραφο κατά της διάρκεια της έρευνας από τους επιθεωρητές δεν βρέθηκε πρωτοκολλημένο ως εισερχόμενο στο αρχείο πρωτοκόλλου της ΥΔΑΣ γεγονός που οδηγεί σε βάσιμη εικασία σύμφωνα με τους επιθεωρητές ότι “το εν λόγω έγγραφο εισήλθε με άτυπο τρόπο και σε άγνωστο χρόνο στο υπουργείο Εξωτερικών”.
Μια υπουργική απόφαση με “παράξενες” ελλείψεις
Η αρμόδια επιτροπή του υπουργείο Εξωτερικών εγκρίνει το πόσο των 700.000 ευρώ για το συγκεκριμένο έργο. Το περίεργο είναι ότι στην υπουργική απόφαση της Ντόρας Μπακογιάννη με την οποία εγκρίνεται το ποσό δεν αναφέρεται ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος ούτε το ποσοστό χρηματοδότησης.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το πόρισμα “Στα “έχοντας υπόψιν” της απόφασης δεν μνημονεύεται ούτε η απόφαση έγκρισης της επιτροπής του υπουργείου εξωτερικών, ούτε η σχετική εισήγηση της αρμοδίας διεύθυνσης της ΥΔΑΣ από όπου προέκυψε και το ποσό και το ποσοστό χρηματοδότησης. Αναφέρεται μόνο η πρόταση της επιτροπής του υπουργείου Παιδείας η οποία είχε καθαρά εισηγητικό χαρακτήρα”.
Οι διαγωνισμοί που τελικά έγιναν απευθείας ανάθεση
Για τα υλικά του έργου προγραμματίστηκαν να γίνουν 12 διαγωνισμοί οι οποίοι στην πλειοψηφία τους απέτυχαν. Όπως αναφέρει το πόρισμα οι προϋποθέσεις ήταν αποτρεπτικές για τις εταιρείες. Από την άλλη πλευρά οι 2 διαγωνισμοί που αφορούσαν τη μονάδα παραγωγής ενέργειας δεν έγιναν ποτέ χωρίς καμία αιτιολόγηση. Η εξέλιξη ήταν να ανασχεδιαστεί το σύστημα το οποίο τελικά δεν σχεδιάστηκε αλλά αγοράστηκε με απ’ ευθείας ανάθεση σε πολύ υψηλό κόστος. Αυτή η ριζική αλλαγή δεν πήρε έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Να σημειωθεί ότι όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το πόρισμα “η υιοθέτηση του εν λόγω υβριδικού συστήματος κατευθύνει στην απ’ ευθείας ανάθεση προμήθεια του σε κόστος ιδιαίτερα υψηλό“. Στο πόρισμα συμπληρώνεται ότι “το κόστος της μονάδας με χρήση φωτοβολταϊκών έχει εκτιμηθεί από το ΕΜΠ στις 105.000 ευρώ (έναντι πραγματικού κόστους 32.000 ευρώ από την σχετική βιβλιογραφία) ενώ η επιλεγείσα λύση κόστισε 340.000 ευρώ. Και επειδή περίσσευαν 100.000 ευρώ από τον προϋπολογισμό (κονδύλι για τις κατασκευές) ο οποίος ήταν 450.000 εμφανίζονται να μειώνουν το αρχικό κόστος της μονάδας επεξεργασίας νερού το οποίο ήταν 295.000 ευρώ στα 100.000 και να το δίνουν με απ’ ευθείας ανάθεση στην ίδια εταιρεία”.
Με λίγα λόγια όπως αναφέρει άλλωστε και το πόρισμα το οποίο έχει σταλεί ήδη στη Δικαιοσύνη και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν ασκηθεί διώξεις, 700.000 ευρώ ξοδεύτηκαν για ένα έργο που υπερκοστολογήθηκε, που δεν ελέγχθηκε από κανέναν και που τελικά δεν έπιασε τον στόχο του. Αν και το ανθρωπιστικό κομμάτι ενδιαφέρει μόνο λίγους και κυρίως όχι αυτούς που εκταμιεύουν δημόσιο χρήμα με υπουργικές αποφάσεις.
