Μετά το τέλος της πορείας, περπατούσαν στην περιοχή των Εξαρχείων πηγαίνοντας σε ένα φιλικό σπίτι, την ώρα που άνδρες των ΜΑΤ τους ακινητοποίησαν, τους χτύπησαν, τους έβρισαν χυδαία και τους προσήγαγαν (η προσαγωγή μετέπειτα έγινε σύλληψη).
Το βράδυ αυτό, η αστυνομική βία και αυθαιρεσία έκαναν την επανεμφάνισή τους σε υπερθετικό βαθμό στην πρωτεύουσα, θυμίζοντας άλλες, σκοτεινές εποχές.
«Μας χτυπούσαν ανελέητα»
«Ξαφνικά μας περικύκλωσαν. Μας έριξαν κάτω μας χτυπούσαν όλους ανελέητα χωρίς σταματημό. Εγώ από πάνω μου είχα τουλάχιστον 10 αστυνομικούς που με χτυπούσαν. Όσο ζητούσα βοήθεια και τους παρακαλούσα να σταματήσει όλο αυτό συνέχιζαν να με χτυπάνε. Δεν γύρισαν καν να δουν το πρόσωπό μου. Δεν αντιστάθηκα, το μόνο που έκανα ήταν να καλύψω το κεφάλι μου αντανακλαστικά επειδή αυτό ήταν ο στόχος τους. Γι’ αυτό τραυματίστηκε το χέρι μου. Μετά από τα πολλά χτυπήματα, το χέρι μου έπεσε κάτω και άρχισαν να μου το πατάνε. Συνέχισαν να μας χτυπούν μέχρι που ήρθε ένας αστυνομικός και τους είπε να σταματήσουν», λέει η 20χρονη Ειρήνη Εμινίδου, μιλώντας στο documentonews.gr και σημειώνει πως αφού τους έπιασαν τους πήγαν σε μία γωνία προκειμένου να τους φορέσουν χειροπέδες. «Μας έβριζαν χυδαία. Μας φώναζαν: “Τι πούτσα φάγατε μουνόπανα;!” “Σας πιάσαμε!” “Σας αρέσει το γαμήσι ρε;”. Στις γυναίκες φώναζαν “πουτάνες καριόλες”. Αν τολμούσες να μιλήσεις ή έστω και να τον κοιτάξεις έτρωγες ξύλο».
Διαβάστε τη συνέχεια στο ρεπορτάζ της Δανάης Κισκήρα – Μπαρτσώκα στο documentonews.gr
