Σπουδαία ιατρική ανακάλυψη στη Βρετανία από ελληνίδα ερευνήτρια

Η καλύτερη παρακολούθηση της ροής του αίματος ενός ανθρώπου θα βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση τυχόν ασθενειών, ιδίως καρδιαγγειακών. Οι υπάρχουσες διαγνωστικές τεχνολογίες που βασίζονται στους υπερήχους, έχουν μικρότερη ανάλυση απεικόνισης και παρέχουν σχετικά περιορισμένες πληροφορίες.

Η δυνατότητα παρακολούθησης του αγγειακού δέντρου και στα πιο μικρά «κλαράκια» του, στα πιο μικρά αγγεία, μπορεί να δώσει πολύτιμες πληροφορίες για αφανείς κινδύνους όπως η φλεγμονή των αγγείων, η θρόμβωση ή η ανάπτυξη μικρών όγκων. Προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να βοηθήσει η νανοτεχνολογία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια ανόργανης χημείας και φωτοφυσικής Ζωή Πικραμένου της Σχολής Χημείας του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νανοϊατρικής “Nanomedicine”, δημιούργησαν νανοσωματίδια χρυσού επικαλυμμένα με ιρίδιο, τα οποία χάρη στη φωταύγειά τους λειτουργούν ως δείκτες κατάλληλοι για την οπτική απεικόνιση του αίματος με το μικροσκόπιο.

Όπως δήλωσε η Πικραμένου, «το κλειδί γι’ αυτά τα επικαλυμμένα με ιρίδιο νανοσωματίδια βρίσκεται τόσο στο μικρό μέγεθός τους όσο και στις χαρακτηριστικές ιδιότητες της φωταύγειάς τους. Το ιρίδιο δίνει ένα σήμα φωταύγειας στο ορατό φάσμα, παρέχοντας έτσι ένα οπτικό παράθυρο που μπορεί να ανιχνευθεί στο αίμα. Διατηρείται επίσης περισσότερο μέσα στο σώμα, ενώ τα μικροσκοπικά σωματίδια χρυσού έχει διαπιστωθεί ότι είναι ιδανικά για την παρακολούθηση της κυκλοφορίας του αίματος και μπορούν να ανιχνευθούν καθαρά μέσα στους ιστούς».

Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές θα είναι να μελετήσουν με ποιό τρόπο τα νανοσωματίδια θα είναι δυνατό να εισαχθούν με κατευθυνόμενο τρόπο μέσα στο σώμα, καθώς επίσης να διερευνήσουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν για υπέρυθρη απεικόνιση.

Η Ζωή Πικραμένου σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, πήρε το διδακατορικό της από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν στις ΗΠΑ και έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Στρασβούργο με τον νομπελίστα καθηγητή Ζ.Μ.Λεν. Από το 2000 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ και είναι επικεφαλής ομάδας διεπιστημονικής έρευνας στο πεδίο της φωτοφυσικής στη νανοεπιστήμη και στη βιομοριακή χημεία.