Στις Καστανιές του Έβρου, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενημερώθηκε από τον διοικητή της 3ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας, ταξίαρχο Θεόδωρο Χατζηγεωργίου, για τα γεγονότα που έγιναν στα ελληνοτουρκικά σύνορα το προηγούμενο διάστημα, και την πίεση που υπήρξε με τις επιθέσεις προσφύγων.

Η κ. Σακελλαροπούλου μίλησε τηλεφωνικά, όσο ήταν στο φυλάκιο, με τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, τον οποίο ενημέρωσε και μετέφερε στους αξιωματικούς και το υπολόποιπο προσωπικό του φυλακίου, τις ευχές του πρωθυπουργύ για την ημέρα για του Πάσχα.

Στη δήλωση της αναφέρει τα εξής:

Βρίσκομαι σήμερα, την Κυριακή του Πάσχα, κοντά στους φύλακες των συνόρων μας, για να αποτίσω φόρο τιμής στις ένοπλες δυνάμεις μας, οι οποίες, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, υπερασπίζονται την ασφάλεια της Ελλάδας και συνάμα την ασφάλεια της Ευρώπης. Για να διαβεβαιώσω τους ακρίτες μας ότι, διασφαλίζοντας τα σύνορα, διασφαλίζουν και την ειρήνη. Αλλά και για να μεταφέρω στους υπόλοιπους Έλληνες το μήνυμα που αντλούμε από το υψηλό φρόνημα των ανδρών και γυναικών αυτών: ότι με πίστη, αποφασιστικότητα και συνέπεια μπορούμε να υπερβούμε κάθε πρόκληση και κάθε κίνδυνο.

Σε ένα άλλο μέτωπο, σε κάποια άλλα σύνορα, εκείνα που χωρίζουν τη ζωή από τον θάνατο, όλοι μας δίνουμε έναν αγώνα, στο μέτρο που μας αναλογεί. Δεν μιλώ μόνο για τους μαχητές της πρώτης γραμμής, γιατρούς, νοσηλευτές, προσωπικό του ΕΚΑΒ, συμπολίτες μας που παρέχουν υπηρεσίες, τους οποίους σεβόμαστε και ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας. Μιλώ για όλους τους Έλληνες, όπου κι αν βρίσκονται, που περνούν ένα μοναχικό Πάσχα, μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τους φίλους, τον τόπο τους. Μιλώ για τις προσωπικές θυσίες τους στο όνομα του συλλογικού καλού. Και είναι μεγάλη η ικανοποίηση και η χαρά μας βλέποντας πως οι θυσίες αυτές πιάνουν τόπο, πως εμείς «οι σεμνοί Έλληνες», όπως μας αποκάλεσε πρόσφατα ένα ξένο δημοσίευμα, γίναμε, για όλο τον κόσμο, το υπόδειγμα στη μάχη κατά του κορωνοϊού.

Φέτος ζούμε το πιο δύσκολο Πάσχα της πρόσφατης ιστορίας μας. Αλλά και το πιο πνευματικό, το πιο εσωτερικό. Γι’ αυτό και δεν μεμψιμοιρούμε. Υπομένουμε και επιμένουμε. Θέλω να απευθύνω ένα χαρμόσυνο «Χριστός Ανέστη» σε όλο τον Ελληνισμό που γιορτάζει κάνοντας «την προσευχή του μάχη» – για να παραφθείρω ελαφρά τον στίχο του Νίκου Καρούζου. Και εύχομαι, σε έναν χρόνο από τώρα, να είμαστε όλοι παρόντες και να γιορτάσουμε τη μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης με τον πατροπαράδοτο, ευφρόσυνο τρόπο, σε μια Ελλάδα απαλλαγμένη από τον φόβο, μια πατρίδα που θα βαδίζει απτόητη στον δρόμο της προόδου, της προκοπής, της αισιοδοξίας.