Στο Νησί του Πάσχα

Στο Νησί του Πάσχα έχω πάει πολλές φορές. Νοερά. Διαβάζοντας οτιδήποτε σχετικό, σε βιβλία και ιστοσελίδες, και βλέποντας ντοκιμαντέρ. Δεν το κρύβω ότι πρωτοέμαθα την ύπαρξή τους από τα βιβλία του Εριχ φον Ντένικεν. Ο ευφάνταστος Ελβετός κάποια στιγμή βαρέθηκε να διευθύνει ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην πατρίδα του και άνοιξε δικό του ξενώνα. Για να φέρει εδώ και να φιλοξενήσει τους «αρχαίους αστροναύτες». Τους εξωγήινους. Αυτοί, κατά τη νεομυθολογία που σκάρωσε επιτήδεια (αλλά και πονηρά, αφού κατασκεύασε ακόμα και «αποδείξεις», τάχα πανάρχαια κεραμικά με ιπτάμενους δίσκους σκαλισμένους πάνω τους) βρίσκονται πίσω από καθετί σπουδαίο: τις πυραμίδες της Αιγύπτου, τα αγάλματα στο Νησί του Πάσχα, το Στόουνχετζ, τα αγρογλυφικά, τα τεράστια γεωγλυφικά στην πεδιάδα Νάζκα του Περού, τον μηχανισμό των Αντικυθήρων. Βλέπετε, ο «προφήτης του παρελθόντος» ασχολήθηκε και με τα αρχαιοελληνικά πράγματα. Με την ίδια επιστημοσύνη που διακρίνουμε σε όσα λένε οι βαθύτατοι αρχαιογνώστες Λιακόπουλοι, Βελόπουλοι κλπ.

Το Νησί του Πάσχα βρίσκεται στη μέση του Ειρηνικού, εξαιρετικά απομονωμένο. Το όνομά του το χρωστάει στον Ολλανδό θαλασσοπόρο Γιάκομπ Ρόγκεβεν, που έφτασε εκεί το Πάσχα του 1722, όταν στο νησί κατοικούσαν 3.000 άνθρωποι. Μέσα σε ενάμιση αιώνα, οι αρρώστιες των πεπολιτισμένων (το σκλαβοπάζαρο και η ευλογιά) μείωσαν τον γηγενή πληθυσμό σε 175 ψυχές, αν επιτρέπεται η λέξη αυτή για τους «πρωτόγονους». Από πού ήρθαν οι πρώτοι έποικοι, εξαιρουμένων των Ανδρομεδιανών και των Σειριανών, από την Πολυνησία δηλαδή ή από τη Λατινική Αμερική, δεν είναι εξακριβωμένο. Ιστορικοί και αρχαιολόγοι δεν συμφωνούν επίσης για τη σημασία των πάμπολλων τεράστιων πέτρινων κεφαλών, των Μοάι, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν του νησιού.

Οσο κι αν άντεξαν τα Μοάι, τώρα κινδυνεύουν. Σύμφωνα με την ΟΥΝΕΣΚΟ και το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων, τα απειλεί με εξαφάνιση η κλιματική κρίση και η μοιραία (αν αφεθούμε στον τραμπικό συβαριτισμό μας) αύξηση της στάθμης των ωκεάνιων υδάτων. Αρκετοί εικάζουν ότι στο Νησί του Πάσχα σημειώθηκε μια από τις πρώτες και σοβαρότερες οικολογικές καταστροφές: Οι πρώτοι έποικοι αποψίλωσαν τα δάση για να αποκτήσουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Η κατασπατάληση των φυσικών πόρων εξάντλησε το οικοσύστημα, με συνέπεια την κατάρρευση του ανθρωποσυστήματος. Με την επαπειλούμενη νέα καταστροφή κάποια Μοάι ίσως καταποντιστούν. Δεν πειράζει. Θα τα βλέπουμε σε βίντεο. Οπως και τώρα άλλωστε.

Πηγή: Η Καθημερινή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr