Στον ήρωα Λαμπράκη
Σε φάγαν οι φασίστες σκύλοι, Ελλάδα,με μάσκα ή χωρίς μάσκα, ξένοι, ντόπιοι.Εσύ ’σουνα, Λαμπράκ’, η αιώνια Ελλάδα,φως, αρετή, παλικαριά και πρώτος!
Χρόνια και χρόνια, Μάνα οι δουλεμπόροισε σούρνανε στη λάσπη και στη νύχτα.Μα στα κόκαλα μέσα των παιδιώ σουλαμπάδιαζεν η πάναγνη τιμή σου.
Τ’ άδικον αίμα του παλικαριού μαςκοκκίνισε πελάη, βουνά και κάμπους,ανάστησε τ’ αρχαία σου μεγαλεία,Μάνα – πατρίδα, Μάνα – ελευτερία.
Αθάνατε λαέ, της Ιστορίαςεσύ τα περασμένα κι αυριανά!Δεν άφησες τον ήρωα να πεθάνει.Απ’ τον τάφο του η νέα ζωή σου αρχίζει.
Όχι κλάμ’, αναστάσιμες καμπάνεςγια τη μεγάλη της οργής σου νίκη.Έδειξες στον οχτρό τη δύναμή σου,ξέροντας ποιος και πούθε σε χτυπάει.
Κώστας Βάρναλης («Ελεύθερος Κόσμος»)
Η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη
Στις 22 Μαΐου 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης παρέστη και μίλησε για την ειρήνη στη Θεσσαλονίκη. Μετά το τέλος της εκδήλωσης δέχθηκε δολοφονική επίθεση σε κεντρικό δρόμο της πόλης από τρίκυκλο, στο οποίο επέβαιναν οι ακροδεξιοί Σπύρος Γκοτζαμάνης και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης. Τραυματίστηκε σοβαρά και πέθανε στις 27 Μαΐου 1963, σε ηλικία 51 ετών. Ο θάνατός του προκάλεσε αγανάκτηση στην κοινή γνώμη, οξύτατη πολιτική κρίση, αλλά και διεθνή κατακραυγή.
Την επομένη ένα πλήθος 500.000 ανθρώπων συγκεντρώθηκε στο Α’ Νεκροταφείο για το «Ύστατο Χαίρε». Γρήγορα, η συγκέντρωση μετατράπηκε σε διαδήλωση καταδίκης της δεξιάς κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Παλατιού.
Φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας Λαμπράκη ήταν ο Σπύρος Γκοτζαμάνης και ο Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης, αλλά η δικαστική έρευνα που διεξήγαγαν ο εισαγγελέας Παύλος Δελαπόρτας και ο νεαρός ανακριτής έφεραν στο φως σχέσεις των αρχών με ένα ακροδεξιό παρακράτος. Ο ανακριτής Σαρτζετάκης απήγγειλε, μάλιστα, κατηγορίες και εναντίον ανώτατων αξιωματικών της Χωροφυλακής. Οι φυσικοί αυτουργοί καταδικάσθηκαν τον Δεκέμβριο του 1966 σε πολυετή φυλάκιση και απελευθερώθηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας.
