Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί την Τετάρτη 28 Ιουνίου στην ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ, στις 19.30, παρουσία του προέδρου της Βουλής των Ελλήνων.
Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Ο σκηνοθέτης παρουσιάζει συνεντεύξεις με σκηνοθέτες των οποίων οι ταινίες απαγορεύτηκαν ή «πετσοκόπηκαν» από τις χουντικές αρχές, αλλά ευτυχώς για όλους δεν επικεντρώνεται μόνο σε αυτούς. Δείχνει τα έγγραφα που περιλαμβάνουν τους λόγους για τους οποίους απαγορεύτηκαν οι ταινίες, καθώς και κομμένα αποσπάσματα από τις ταινίες. Φυσικά, κάποια πράγματα τα περιμένει ο θεατής: την απαγόρευση σκηνών με πολιτικά μηνύματα, ή τον περιορισμό των σκηνών γυμνού στις ταινίες. Αυτό που δεν θα περίμενε κανείς είναι να έχει πέσει θύμα λογοκρισίας Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια με τη Βουγιουκλάκη, ή το να ζητά η χούντα τον περιορισμό… λαϊκών ασμάτων σε ταινίες, επειδή αυτά τραβούσαν σε μάκρος και τους ενοχλούσαν!
Παράλληλα, δεν λείπουν οι καλλιτεχνικές απόψεις (μάλλον οι λογοκριτές ήθελαν να είναι κριτικοί κινηματογράφου στην πραγματικότητα), καθώς προτείνουν την απαγόρευση του Τρελού Πιερό, επειδή δεν καταλαβαίνουν το νόημά του! Η ανάδειξη της γελοιότητας είναι σημαντική για τον σκηνοθέτη, ο οποίος παρουσιάζει επιστολές από φιλόδοξους κινηματογραφιστές που παρακαλούν τη χούντα να εξετάσει το έργο τους λέγοντας ότι δεν έχουν κανένα σκοπό να μεταφέρουν πολιτικά μηνύματα, ενώ παρεμβάλλονται εικόνες από φεστιβάλ, καλλιστεία για να φανεί τι θεωρούσαν «ψυχαγωγία» οι συνταγματάρχες.
Το 2014, μιλώντας στην προβολή του ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ο σκηνοθέτης είπε ότι χρειάστηκαν 3-4 χρόνια για να ολοκληρωθεί η περιπέτεια της ταινίας. «Έβρισκα σιγά-σιγά μικρά κομμάτια. Το σημαντικό εύρημα ήταν όταν βρήκα κάποια κουτιά από την περίοδο της χούντας σε πολύ κακή κατάσταση (σ.σ. με κομμένες σκηνές και έγγραφα). Το υλικό αυτό έπρεπε να εξεταστεί, να αποκατασταθεί και να ψηφιοποιηθεί. Σε ορισμένα τμήματα θα δείτε ότι οι σκηνές παραμένουν κομμένες. Θεωρώ ότι οι αλλοιωμένες μορφές ή τα χρώματα εγγράφουν το τραύμα της λογοκρισίας» είχε σημειώσει ο κ. Δούβλης. «Η λογοκρισία δεν είναι χαρακτηριστικό της χούντας, αλλά όλων των απολυταρχικών καθεστώτων. Εγώ ήθελα να δείξω την απάνθρωπη, παράλογη και γελοία μορφή της λογοκρισίας» είχε τονίσει.
