«Συνεχίζουμε να δίνουμε τον ίδιο αγώνα» – Η ανάρτηση του Διονύση Τεμπονέρα για τον πατέρα του που δολοφονήθηκε σαν σήμερα

Σαν σήμερα, τριάντα τρία χρόνια πριν (08/01/1991), ο εκπαιδευτικός Νίκος Τεμπονέρας χάνει τη ζωή του σε συμπλοκή με τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικό σύμβουλο Ιωάννη Καλαμπόκα, κατά τη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων στην Πάτρα.

Με μια ανάρτηση στο Facebook, ο Διονύσης Τεμπονέρας τιμά τη μνήμη του πατέρα του, Νίκου, που δολοφονήθηκε το 1991 από τον τότε πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικό σύμβουλο, Γιάννη Καλαμπόκα.

Όπως σημειώνει ο γιος του Διονύσης, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, «τριάντα τρία χρόνια μετά συνεχίζουμε να δίνουμε τον ίδιο αγώνα. Για να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία και να ελευθερωθεί η Παλαιστίνη. Για να μην περάσουν οι αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Για να ζήσουμε σε ένα κόσμο αλληλεγγύης, κοινωνικής δικαιοσύνης και προκοπής. Ο Νίκος Τεμπονέρας ζει στους αγώνες της νεολαίας και του λαού. Την Τρίτη στην Πάτρα, ο δημοκρατικός κόσμος της χώρας θα είναι πάλι εκεί για να φωνάξει: Ζει, ζει Ο Τεμπονέρας ζει Με Πέτρουλα, Λαμπράκη μας οδηγεί».

Υπενθυμίζεται ότι ο καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας, δολοφονήθηκε από μέλη της ΟΝΝΕΔ, μετά από επίθεση σε Λύκειο της Πάτρας, κατά τη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων της περιόδου 1990 – 1991, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Για τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα συνελήφθη και καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ισόβια για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως, χωρίς να του αναγνωρισθεί κανένα ελαφρυντικό, ο Γιάννη Καλαμπόκας, τότε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικός σύμβουλος.

Λίγους μήνες αργότερα έγινε η δίκη του σε δεύτερο βαθμό και οι δικαστές του αναγνώρισαν ελαφρυντικά και τον καταδίκασαν σε κάθειρξη 17 ετών και τριών μηνών.

Το 1996 άσκησε αναίρεση, προκειμένου να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του «βρασμού ψυχικής ορμής», αλλά το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας δεν του αναγνώρισε και διατήρησε την ποινή 17 ετών και τριών μηνών, η οποία αργότερα μειώθηκε κατόπιν νέας επιμέτρησης στα 16 χρόνια και 9 μήνες. Στις 2 Φεβρουαρίου 1998 αφέθηκε ελεύθερος, αφού εξέτισε τα 3/5 της ποινής του.