Δεν κατατίθεται στο κενό και δεν μπορεί ο «δράστης» να απαιτεί να μη γίνεται εκμετάλλευση. Οι ομοφωνίες είναι ύποπτες, η σιγή νεκροταφείου βολεύει τις αυταρχικές γραφειοκρατίες. Αν δεν θέλεις να παρεξηγηθείς από τους συνοδοιπόρους σου, προσέχεις τι λες, πού το λες και πότε το λες. Δεν υπάρχει πολιτικά ουδέτερος χρόνος. Στην πολιτική αρένα συγκρούονται κόμματα, πρόσωπα και στρατηγικές για να διεκδικήσουν τμήματα του πλήθους που παρακολουθεί, αξιολογεί, επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει, εγκρίνει ή απορρίπτει. Η αντιπαράθεση δεν διεξάγεται με φιλοφρονήσεις. Τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη είναι σύνηθες φαινόμενο.
Αν κινείσαι σε εχθρικό μιντιακό περιβάλλον που περιμένει να ακουστεί από τον χώρο σου μια διαφορετική άποψη -προδήλως αιρετική ή εμμέσως επικριτική- για να την κάνει σημαία και να δείξει ότι η εσωστρέφεια και οι εμφύλιοι είναι ο κανόνας στην πολιτική περιοχή που ανήκεις, οπότε δεν έχει κανέναν λόγο ο πολίτης να σε εμπιστευτεί γιατί θα μπλέξει σε περιπέτειες, αν έχεις απέναντί σου ένα σύστημα εξουσίας που έχει αποδείξει ότι είναι αδίστακτο, που δεν κρύβει την πρόθεσή του να χτίσει ένα καθεστώς ελέγχου για να σε εμποδίσει να παίξεις ξανά πρωταγωνιστικό ρόλο («για κάθε πρόβλημα της χώρας την ευθύνη έχει η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς» λένε οι αξιωματούχοι του), τότε οφείλεις να είσαι προσεκτικός, να μετράς τα λόγια σου, να υπολογίζεις τους συσχετισμούς.
Δεν θα κάνεις βεβαίως εκπτώσεις στις αρχές σου, δεν θα λειτουργήσεις σαν νεροκουβαλητής ιδεών με τις οποίες δεν συμφωνείς, δεν θα υποκύψεις σε πιέσεις για να μην ασκήσεις το δικαίωμά σου να υποστηρίζεις δημοσίως τις θέσεις σου, ωστόσο είσαι υποχρεωμένος, αφού ανήκεις σε μια συλλογικότητα, να παίρνεις υπόψη σου τους βασικούς όρους που υπάρχουν για να είναι η συνύπαρξή σου με τους ομοϊδεάτες σου όσο γίνεται ειρηνική. Κάνεις κριτική; Θα αποδεχτείς την κριτική που σε αφορά, υπό την προϋπόθεση πάντως ότι οι φορείς της δεν θα μετέρχονται μέσα για να σε δυσφημήσουν. Το θέμα δεν λύνεται αν προσπαθήσεις, μετά τον θόρυβο που προκλήθηκε, να διασκεδάσεις τις εντυπώσεις με νέες διευκρινιστικές δηλώσεις. Είναι σαν να αναγνωρίζεις ότι έκανες λάθος, ότι μετάνιωσες, ότι δεν είσαι και πολύ σίγουρος για την ορθότητα των απόψεών σου και θέλεις να επανορθώσεις.
Τα επιχειρήματα του τύπου «δεν ήθελα να πω αυτό που μου αποδίδεται», «δεν καταλάβατε καλά τι εννοούσα», «δεν είπα αυτό που νομίζετε πως είπα», «είμαι θύμα οργανωμένης παραπληροφόρησης», ακόμη κι αν έχουν βάση (κάποιες φορές όντως έχουν βάση), δεν πείθουν. Είναι προτιμότερο να επιμείνεις στη θέση σου και να την υπερασπιστείς με σθένος απέναντι σε όσους αποπειρώνται να την παραχαράξουν, είτε είναι σύντροφοί σου είτε είναι αντίπαλοί σου. Η εκ των υστέρων αναδίπλωση (μερική ή ολική) λόγω των διαμαρτυριών από φίλιες δυνάμεις ή λόγω των ανοίκειων μεθοδεύσεων από τον ανταγωνιστή σου πιθανότατα δεν θα έχει το αποτέλεσμα που εσύ επιθυμείς. Γιατί, όπως μου θύμισε ο φίλος Δημ. Σακκούλης, υπάρχει η λαϊκή ρήση που λέει ότι «τα χυμένα μαζεμένα δεν γίνονται».
Ανάγωγα
Ο Πούτιν θυμήθηκε τον τσάρο, θυμήθηκε τον Λένιν, θυμήθηκε τον Χρουστσόφ, ξέχασε τον Μπρέζνιεφ και το δόγμα περιορισμένης κυριαρχίας που αυτός εφάρμοσε.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
