Η γνήσια δημοτική παράδοση διατηρείται ζωντανή επί δεκάδες χρόνια και συνεχίζεται στις μέρες μας μέσα από τις πολυάριθμες γιορτές και πανηγύρια που πραγματοποιούνται τον Αύγουστο σε διαφορετικούς νομούς της χώρας που διατηρούν ζωντανά τα ήθη και έθιμα των κατοίκων.
Στα χωριά της Ηπείρου, Ρούμελης, Κρήτης και της Πελοποννήσου που ανθούσαν οικονομικά στην περίοδο ’60 –‘80 πέρασανε από τα πανηγύρια όλοι οι μεγάλοι δημοτικοί τραγουδιστές και εκτελεστές
Οι εποχές μπορεί να άλλαξαν συμπεριφορές και νοοτροπίες, όμως ο «Σελήμπεης» ή το «Μαραίνομ’ ο καημένος» συνεχίζουν να συγκινούν στο άκουσμά τους, μουσικοί και τραγουδιστές ακόμη αποθεώνονται στην Ελληνική ύπαιθρο.
Τα πανηγύρια διοργανώνονται κυρίως Ιούλιο και Αύγουστο και έχουν τους κανόνες, τους θρύλους και τους αστέρες τους.
Η ιστορία του δημοτικού τραγουδιού έχει συνδεθεί με πρόσωπα και γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία του.
Η όψη του πανηγυριού: οι καταστηματάρχες, οι καφετζήδες οργάνωναν το μαγαζί τους και έφτιαχναν το πάλκο χαμηλό.
Εκατοντάδες τραγουδιστές, μουσικοί και συνθέτες, έχουν συνδέσει την παρουσία τους με το πάλκο των πανηγυριών, όπου έχει τραγουδήσει και έχει χορέψει ολόκληρη η Ελλάδα.
Μερικοί από αυτούς μου μίλησαν απο καρδιάς δίνοντας πολύτιμα στοιχεία και μαρτυρίες για την ζωή των μουσικών, τις δυσκολίες που έζησαν ματακίνουμενοι απο τόπο σε τόπο για μήνες , την φιλοξενία των ανθρώπων της υπαίθρου που τους άνοιγαν τα σπίτια τους για να ξεκουραστούν, τους παλαιότερους μουσικούς, τη δεξιοτεχνία τους, το ρεπερτόριο.
Στο βίντεο βλέπουμε κάποιους από τους πιο βασικούς του πρωταγωνιστές του Δημοτικού Τραγουδιού όπως ο Αλέκος Κιτσάκης, ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ο Βασίλης Σαλέας, ο Γιάννης Κωνσταντίνου, ο Θανάσης Βαρσαμάς, ο Αντώνης Κυρίτσης, η Ζέτα Οικονόμου.
Πρόσωπα που διαθέτουνε ως πολύτιμη πηγή πληροφόρησηςτον αυτοβιογραφικό τους λόγο και τη συλλογική προφορική μαρτυρία, η οποία καλύπτει με επάρκεια μια ολόκληρη εποχή.
Πηγή: Lifo
