Αν κοιτάξετε προσεκτικά σε ένα τυπικό παράθυρο της καμπίνας των επιβατών, θα δείτε ότι αποτελείται από τρία τζάμια, συνήθως από ακρυλικό υλικό.
Ο σκοπός του εσωτερικού τζαμιού, που μερικές φορές ονομάζεται «τμήμα μηδέν», είναι απλώς για να προστατεύσει το επόμενο. Ακολουθεί το μεσαίο τζάμι, στο οποίο υπάρχει αυτή η μικρή τρυπούλα, γνωστή και ως «οπή αερισμού» και τέλος, το εξωτερικό τζάμι που είναι και το πιο σημαντικό.
Και είναι το πιο σημαντικό καθώς, όπως είναι γνωστό, καθώς ένα αεροσκάφος ανεβαίνει, η πίεση του αέρα προς την καμπίνα αυξάνεται. Την ίδια ώρα, το σύστημα συμπίεσης του αεροσκάφους διατηρεί την πίεση του θαλάμου σε ένα άνετο και ασφαλές επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι η πίεση στο εσωτερικό του αεροσκάφους κατά τη διάρκεια της πτήσης είναι τυπικά πολύ μεγαλύτερη από την πίεση έξω.
Τα δύο εξωτερικά τζάμια των παραθύρων της καμπίνας είναι σχεδιασμένα να αντέχουν αυτή τη διαφορά πίεσης μεταξύ της καμπίνας και του ουρανού. Και αν και τόσο το μεσαίο όσο και το εξωτερικό τζάμι είναι αρκετά ισχυρά για να αντέξουν τη διαφορά πίεσης,το εξωτερικό τζάμι είναι εκείνο που δέχεται τη μεγαλύτερη πίεση.
Γιατί υπάρχει αυτή τρύπα
Σκοπός της μικρής οπής εξαέρωσης στο «μέσο τζάμι» είναι να επιτρέψει την πίεση να ισορροπήσει μεταξύ του θαλάμου επιβατών και του διάκενου μεταξύ των δύο τζαμιών (του εσωτερικού και του εξωτερικού), έτσι ώστε η πίεση της καμπίνας κατά τη διάρκεια της πτήσης να εφαρμόζεται μόνο στο εξωτερικό τζάμι.
Η Bret Jensen, μηχανικός γκουρού της Boeing Commercial Airplanes, παράλληλα μιλά για μία ξεχωριστή αλλά σχετική λειτουργία της τρύπας: Να απελευθερώνει την υγρασία από το διάκενο αέρα (αυτόν που εγκλωβίζεται ανάμεσα στο εξωτερικό και το εσωτερικό με το μεσαίο τζάμι και ανάμεσα στο μεσαίο τζάμι και το εσωτερικό τζάμι) και να αποτρέπει το σχηματισμό παγετού στο παράθυρο ή ακόμη και τη θόλωσή του.
