Τα πειραματόζωα του κορονοϊού

«Η κυβέρνηση λέει ότι με το να αρχίσει ξανά το ποδόσφαιρο θα τονώσει το ηθικό του έθνους. Δεν δίνω δεκάρα για το ηθικό του έθνους. Ανθρώπινες ζωές βρίσκονται σε ρίσκο. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει καν κουβέντα για ποδόσφαιρο μέχρι τα κρούσματα να πέσουν μαζικά». Ο Ντάνι Ρόουζ, ο οποίος αγωνίζεται δανεικός από την Τότεναμ στη Νιούκαστλ, ήταν ειλικρινής σχετικά με το περιβόητο “Project Restart”, το αγγλικό πλάνο επιστροφής στο ποδόσφαιρο, για το οποίο γίνονται ατελείωτες συζητήσεις. Η Premier League στοχεύει στην επιστροφή στη δράση στις 12 Ιουνίου, με όλα τα μέλη των ομάδων να κάνουν τεστ δύο φορές την εβδομάδα και τα παιχνίδια να παίζονται κεκλεισμένων των θυρών, προκειμένου η σεζόν να ολοκληρωθεί κανονικά. Σε αντίθετη περίπτωση, το οικονομικό κόστος θα είναι δυσβάσταχτο.

Η αγγλική κυβέρνηση άναψε το «πράσινο φως» για την διεξαγωγή αθλητικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων χωρίς θεατές από την 1η Ιουνίου, όμως προκύπτουν αρκετές διαφωνίες ως προς το πλάνο. Τουλάχιστον 12 σύλλογοι, μεταξύ των οποίων η Τσέλσι, η Τότεναμ κι η Άρσεναλ είναι αντίθετοι με την διεξαγωγή των αγώνων σε «ουδέτερες» έδρες. Ο λόγος της κυβέρνησης είναι ο φόβος για τη συγκέντρωση οπαδών στους εξωτερικούς χώρους των γηπέδων, όταν παίζουν οι ομάδες. Τα κλαμπ από την άλλη έχουν εμπορικές συμφωνίες εκατομμυρίων για τα γήπεδά τους, τις οποίες δεν είναι διατεθειμένοι να χάσουν.

Ας υποθέσουμε όμως πως υπάρχει συμφωνία σε όλα. Ότι η Premier League ξεκινά και πάλι στις 12 Ιουνίου. Τι θα γίνει με τους παίκτες; Το ξέσπασμα του Ρόουζ δεν αποτελεί εξαίρεση. Σύμφωνα ε τα ρεπορτάζ των Άγγλων, αρκετοί ποδοσφαιριστές και προπονητές προβληματίζονται. Όχι μόνο για το πώς θα υπάρξει πλήρης επιστροφή μετά από δύο μήνες στις ομαδικές προπονήσεις, αλλά και για τους αγώνες αυτούς καθεαυτούς, κυρίως στις περιπτώσεις που το διακύβευμα είναι μεγάλο. Μια θέση στην Ευρώπη για παράδειγμα, ένας τίτλος, η παραμονή για την επόμενη χρονιά.

Το ποδόσφαιρο δεν είναι ουρά σε σούπερ μάρκετ, ούτε γραφείο που ρυθμίζει τη διάταξη των θέσεων, βάζει απολυμαντικά στην είσοδο και καθαρίζει τους κοινόχρηστος χώρους. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν χαιρετισμοί με αγκώνες, ούτε απομακρυσμένη εργασία. Ποιος θα πει στον ποδοσφαιριστή να μην μαρκάρει τον αντίπαλό του; Να μην του κολλήσει τον ώμο σε μια διεκδίκηση, να μην έρθει σε απόσταση αναπνοής με τον άλλον στο κόρνερ; Όσα τεστ κι αν γίνουν πριν και μετά, όσες αλλαγές κι αν προβλέψουν οι διεθνείς Ομοσπονδίες, όσες προπονήσεις κι αν γίνουν σε ανοιχτούς χώρους και με απόσταση ασφαλείας, δεν μπορεί στο 90λεπτο ενός αγώνα που δεν είναι φιλικός να γίνει παιχνίδι με κανόνες ασφαλείας. Ίσως σε άλλα αθλήματα, που χωρίζονται με φιλέ, που είναι ατομικά. Όχι στο ποδόσφαιρο.

Σύμφωνα με την Telegraph, οι αρχηγοί των ομάδων της Premier League θα συναντηθούν με εκπροσώπους της διοργανώτριας αρχής, προκειμένου να τους εξηγηθούν όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Όμως οι ίδιοι, φοβούνται ότι θα πάνε εκεί απλά για να συμφωνήσουν, καθώς κανείς δεν θα λάβει υπόψιν τους προβληματισμούς τους. Oι πραγματικοί πρωταγωνιστές, εκείνοι που θα κληθούν να φέρουν εις πέρας το πρότζεκτ, μπαίνουν σε ρόλο κομπάρσου κι αποφασίζουν άλλοι βλέποντας απλά ποσά και αριθμούς. Το ποδόσφαιρο σταμάτησε «μαχαίρι» με αφορμή ένα κρούσμα προπονητή, αυτό του Μίκελ Αρτέτα, τώρα όμως αν ένας παίκτης βρεθεί θετικός, μπαίνει σε καραντίνα κι η ζωή συνεχίζεται. Τι άλλαξε;

Είναι χαρακτηριστικό το μήνυμα του Τον Κάντγουελ της Νόριτς στο Twitter: «Είμαστε επίσης άνθρωποι». Οι παίκτες είναι έντονα προβληματισμένοι, συζητούν μέσω ομαδικών γκρουπ για το τι μέλει γενέσθαι και χάνονται καθημερινά στον καταιγισμό πληροφόρησης και σεναρίων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. «Αν πιστεύετε ό,τι γράφεται στον Τύπο, τότε αυτή τη στιγμή προετοιμάζομαι για να παίξω με μάσκα, με γάντια, για λιγότερο από 45 λεπτά, ενώ βρίσκομαι σε καραντίνα… στην Αυστραλία», είπε χαρακτηριστικά ο Τάιρον Μινγκς της Άστον Βίλα. Ήδη από τα τέλη Απριλίου, ο Σέρχιο Αγουέρο της Μάντσεστερ Σίτι ξεκαθάριζε: «Η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών φοβάται να παίξει ξανά, επειδή έχουν παιδιά κι οικογένειες». Η ιδέα να τους απομακρύνουν από τις οικογένειές τους με προληπτική καραντίνα πριν την επανέναρξη, δεν θα βοηθήσει την ήδη τσακισμένη ψυχολογία. Πώς θα τα δώσει όλα για τον αγωνιστικό σκοπό κάποιος που βρίσκεται στο χορτάρι παρά τη θέλησή του; Ο Κρις Γουάιλντερ της Σέφιλντ Γιουνάιτεντ είπε ξεκάθαρα πως θα σεβαστεί την επιθυμία όποιου ποδοσφαιριστή πει ότι δεν θέλει να παίξει σε αγώνα. Κι αν το πουν όλοι;

Στην εποχή λοιπόν της προσαρμογής στη ζωή μετά τον κορονοϊό, της πρόληψης και του social distancing, οι ποδοσφαιριστές θα χρειαστεί να δώσουν μάχες σώμα με σώμα, για να τελειώσουν τη σεζόν. Προφανώς και υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που εκτίθενται σε ρίσκο μετάδοσης, για τις οποίες οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι. Όλο αυτό το πρότζεκτ της επανέναρξης όμως δείχνει πώς αντιλαμβάνονται οι σύλλογοι κι εκείνοι που διαφεντεύουν τη μοίρα του όμορφου παιχνιδιού τους πρωταγωνιστές του. Όταν ο οικονομικός παράγων πιέζει, τα υπόλοιπα περνούν σε δεύτερη μοίρα. Άρτος και θεάματα. Κι αν φάει το θηρίο κανέναν από τους μονομάχους, θα μείνουν οι υπόλοιποι για να τα προσφέρουν…