Τα σύκα, η σκάφη και ο υπουργός

Του Θανάση Καρτερού

Για να λέμε τα σύκα-σύκα, ο Γιάννης Πανούσης έχει δίκιο όταν ζητάει να αντιμετωπίζεται όχι ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ως συνεργαζόμενος. Ως συνοδοιπόρος, κατά την παλιά ορολογία. Ως ένας ενεργός πολίτης τέλος πάντων, που κινείται στην ευρύτερη Αριστερά. Που υπήρξε υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια, εν συνεχεία στέλεχος της ΔΗΜ.ΑΡ., και εν συνεχεία κλήθηκε να συμμετάσχει στη σημερινή κυβέρνηση. Προφανώς με τις δικές του απόψεις, κι όχι με τις απόψεις του Τσίπρα ή του Διαμαντόπουλου.

Από την άποψη αυτή είναι unfair να του ριχνόμαστε επειδή επιμένει στα δικά του. Ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι το κάνει με λάθος τρόπο και σε λάθος στιγμή, όπως στις δυο τελευταίες συνεντεύξεις του. Διότι δεν μπορούν ορισμένοι να τον αντιμετωπίζουν ως εχθρό. Χωρίς να παίρνουν υπόψη την ανάγκη η κριτική, ακόμα και η πολεμική, να μη ναρκοθετούν την κυβερνητική συνοχή. Και να μη δίνουν εικόνα κοκορομαχίας εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει μια εικόνα ενότητας στη διαφορετικότητα.

Δύσκολη δουλειά, θα πείτε, ιδίως όταν έχουμε να κάνουμε με τον επικεφαλής ενός υπουργείου με το οποίο έχουμε παλιούς λογαριασμούς. Και βαθιά καχυποψία, που δεν μας ήρθε από το πουθενά. Δύσκολη δουλειά και για ‘κείνον όμως. Αν, εννοείται, θέλει να τα βάλει με την αυθαιρεσία, την αναίδεια, την αντιπαλότητα προς την κοινωνική διαμαρτυρία, που καλλιεργήθηκαν και ρίζωσαν στην Αστυνομία από τους πασίγνωστους. Εκείνους που τη θέλουν να περιφρουρεί τα προνόμιά τους, αντί για την ασφάλειά μας.

Ακριβώς όμως η δυσκολία της δουλειάς που έχει αναλάβει μας φέρνει μετά τα σύκα-σύκα στη σκάφη-σκάφη. Με τέτοιες ευθύνες, τόση εχθρότητα στις σχέσεις Αστυνομίας-πολίτη, τόσα αυγά με πηλήκιο, οι “ακροαριστεροί” του ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρόβλημα; Τη στιγμή που η ύβρις κρέμεται πάνω από την πατρίδα, δείχνει ευθύνη και σοβαρότητα να κλωθογυρίζει γύρω από δυο βουλευτές, που, όπως λέει, τον βρίζουν; Δηλαδή τότε τι να πουν άλλοι κι άλλοι για όσα ακούνε;

Υπάρχει και καταμερισμός στο κάτω-κάτω. Άλλοι κυβερνούν, και συχνά αδικούνται. Κι άλλοι ελέγχουν, και συχνά αδικούν. Όλοι όμως συμφωνούν: Η Ελλάδα χρειάζεται μια δημοκρατική Αστυνομία, που να σέβεται τους νόμους και τους πολίτες. Ας μας καταπλήξει επ’ αυτού ο Γιάννης Πανούσης; Εκτός πια κι αν τον εμποδίζουν οι ακροαριστεροί…

(φωτο Στεφάνου eurokinissi)

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr