Τα τείχη δεν πέφτουν με λιανοντούφεκα

Η πρώτη τηλεοπτική συνέντευξη του νέου προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεν έβγαλε ειδήσεις. Ισως είναι νωρίς. Ισως να μην υπάρχουν εύκολες απαντήσεις για ορισμένα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν το κόμμα του και χρειάζεται χρόνο. Εντάξει. Μια φράση του όμως έκανε εντύπωση. Είπε λοιπόν ο Νίκος Ανδρουλάκης στον Α. Σρόιτερ (Alpha): «Προτεραιότητά μου είναι η παράταξη να ξαναγίνει πρωταγωνιστής, αντικαθιστώντας τη Ν.Δ. με μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση». Φιλόδοξος στόχος. Πολύ φιλόδοξος. Θεμιτό είναι να θέλει ο επικεφαλής ενός κόμματος να γίνει πρωταγωνιστής στο πολιτικό σκηνικό. Είναι όμως ρεαλιστικός στόχος ή μήπως έχουμε να κάνουμε με μια μεγαλοστομία που επιχειρεί να συσπειρώσει τον κόσμο της παράταξης και να παροτρύνει όσους έχουν φύγει από τις τάξεις της να επιστρέψουν γιατί τα πράγματα έχουν αλλάξει;

Ας δούμε τι μπορεί να εννοούσε ο κ. Ανδρουλάκης.

– Είναι πιθανό να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. τις επόμενες εκλογές και μάλιστα με τέτοιο ποσοστό που θα του δίνει τη δυνατότητα να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση; Είναι τόσο πιθανό όσο πιθανό είναι ο ήλιος να αρχίσει να βγαίνει από τη δύση. Δικαιούσαι να ελπίζεις στα θαύματα, αλλά προσοχή μη διολισθήσεις στη γραφικότητα.

– Eίναι πιθανό να έρθει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεύτερο κόμμα μετά τη Νέα Δημοκρατία, αλλά με τόση κοινοβουλευτική δύναμη που θα του επιτρέπει να βάλει όρους στη Δεξιά και να την υποχρεώσει να συμφωνήσει στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης συνεργασίας, όπου το πάνω χέρι θα το έχει αυτό και το ιδεολογικό στίγμα της κυβέρνησης θα είναι σοσιαλδημοκρατικό; Είναι τόσο πιθανό όσο και το προηγούμενο σενάριο. Ούτε η πιο αχαλίνωτη φαντασία δεν μπορεί να επινοήσει παρόμοια σχήματα.

– Είναι πιθανό το εκλογικό αποτέλεσμα να αναγκάσει τα υπόλοιπα κόμματα να δεχτούν κυβέρνηση συνεργασίας με πρόγραμμα και πολιτικές που ταιριάζουν στη σοσιαλδημοκρατία όπως την αντιλαμβάνεται ο κ. Ανδρουλάκης; Η ελληνική Δεξιά έχει σπουδαίες επιδόσεις στη μεταμφίεση, ο αρχηγός της ντρέπεται να δηλώσει ότι είναι δεξιός, οι σύμβουλοί του και οι κόλακες που τον περιβάλλουν τον παρομοιάζουν με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ωστόσο δεν ξεχνά ότι έγινε πρόεδρος της Ν.Δ. και πρωθυπουργός χάρη στην υποστήριξη που έλαβε από τους ακραίους, που είναι υπολογίσιμη δύναμη στο εσωτερικό του κόμματος και έχουν επιρροή σε τμήματα του ακροατηρίου της. Δεν είναι τυχαίο ότι τους έχει τοποθετήσει σε καίριες κυβερνητικές θέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τους ανέχεται ακόμη και όταν με τις πράξεις και την παρουσία τους τον εκθέτουν. Επίσης θεωρεί ότι η παράταξή του είναι ο φυσικός ιδιοκτήτης της χώρας και δεν διανοείται ότι θα την μοιραστεί με άλλους. Εκτός αν αυτοί οι άλλοι (όπως το ΚΙΝ.ΑΛΛ. στο παρελθόν) δεχθούν να μετατραπούν σε τσόντα σε μια κυβέρνηση όπου το κόμμα-κορμός θα είναι η Ν.Δ. Θέλει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. να παίξει ξανά αυτό τον ρόλο; Παραλίγο να του στοιχίσει πολύ ακριβά. Μπήκε στη Βουλή με τα χίλια ζόρια.

– Είναι μήπως πιθανό ο κ. Ανδρουλάκης χρησιμοποιώντας τον όρο παράταξη να μην εννοούσε μόνο το κόμμα του αλλά να αναφερόταν και στα κόμματα που κινούνται στην ίδια περιοχή, κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., οπότε πρέπει να γίνουν διαφορετικές προσεγγίσεις; Αν ισχύει αυτό, τότε, για να ευδοκιμήσει το σχέδιο Ανδρουλάκη (να αντικατασταθεί η Ν.Δ από μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση), πρέπει ή το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. να έρθει πρώτο κόμμα (είπαμε είναι απίθανο) ή να τερματίσει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και να μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας με κόμμα-κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. Για την ώρα δεν φαίνεται πιθανό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα έρθει πρώτο κόμμα. Ας πούμε ότι αυτό αλλάζει, ανατρέπονται οι συσχετισμοί, η Δεξιά υποχωρεί και ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. κερδίζει τις εκλογές. Ο κ. Ανδρουλάκης θα συνεργαστεί με τον Α. Τσίπρα, τον οποίο θεωρεί δημαγωγό, λαϊκιστή και διχαστικό, αλλά, παρά τα «κουσούρια» του, είναι διατεθειμένος να συζητήσει και να συμφωνήσει μ’ ένα πρόγραμμα, ενδεχομένως πιο ριζοσπαστικό απ’ αυτό που έχει στο μυαλό του ο κ. Ανδρουλάκης, ωστόσο εντός του ιδεολογικού πλαισίου που είναι σε σοσιαλδημοκρατική λογική; Δύσκολο ερώτημα για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ.

– Μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτό που επιδιώκει ο κ. Ανδρουλάκης είναι το εξής: Να έχουμε στην Ελλάδα κυβέρνηση σαν κι αυτές που δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται με καλά αποτελέσματα στην Πορτογαλία (πάνε σε εκλογές) και στην Ισπανία, δηλαδή σχήματα συνεργασίας ανάμεσα στα σοσιαλιστικά κόμματα και στη ριζοσπαστική Αριστερά, με τα σοσιαλιστικά κόμματα να είναι σε θέση ισχύος. Είναι αυτό πιθανό; Είναι με άλλα λόγια πιθανό να γίνει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. κυρίαρχο στη λεγόμενη δημοκρατική παράταξη και η Αριστερά να περιοριστεί σε συμπληρωματικό ρόλο; Από πουθενά δεν προκύπτει. Τα τείχη που χωρίζουν την επιθυμία από την πραγματικότητα δεν πέφτουν με λιανοντούφεκα.

---

Ανάγωγα

Διαβάζω στο ρεπορτάζ της Αφροδίτης Τζιαντζή («Εφημερίδα των Συντακτών» 13/1/2022) ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού ξεκίνησε νέα επικοινωνιακή καμπάνια για τον θεσμό των ανώνυμων μαρτύρων-whistle blowers, με μότο «Ξεσκέπασε τα καρτέλ – Ρίξε τις τιμές». Για να έχουν την τύχη των ανώνυμων μαρτύρων του σκανδάλου Novartis; Για να τους κυνηγήσουν θεοί και δαίμονες; Για να τους αποκαλούν πληρωμένους κουκουλοφόρους; Για να μπουν σε περιπέτειες με μηνύσεις και απειλές; Ενδεχομένως για να συρθούν στα δικαστήρια με φοβερές κατηγορίες; Γιατί να μη σκεφτούν: «Πού να μπλέκω τώρα; Εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα; Ασε καλύτερα».

Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr