Οι συγκεντρώσεις των «αντί» στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν οι πρώτες. Ηταν όμως οι μαζικότερες: από τις συνηθισμένες λίγες δεκάδες ή εκατοντάδες, τώρα σε κάποιες χιλιάδες, και μάλιστα μήνα Αύγουστο. Και σαφώς οι επιθετικότερες. Με μολότοφ πλήρεις αγιάσματος.
Ο ιδεολογικός και υλικός εξοπλισμός των αρνητών ήταν ο γνωστός. «Οχι σε όλα»: στην ύπαρξη του ιού, στις μάσκες, στις αποστάσεις, στο εμβόλιο. Για όλους αυτούς, σε όποια φράξια κι αν ανήκουν, ο κορωνοϊός δεν υπάρχει, παρά τα 4.000.000 των θυμάτων του παγκοσμίως, παρά τους 13.500 Ελληνες που πέθαναν εξαιτίας του. Κι αν υπάρχει, είναι κατασκεύασμα του σεσημασμένου Πονηρού, που χρησιμοποιεί τους επί γης πονηρούληδες για να υλοποιήσει το παμπάλαιο όνειρό του: να αφελληνίσει την Ελλάδα και να αποχριστιανίσει τους χριστιανούς με ενέσιμα τσιπάκια αλλοίωσης του DNA.
Τα μαθηματικά του θανάτου τούς λένε λιγότερα κι απ’ όσα οι επιστημονικές εξηγήσεις. Δεν τα πιστεύουν. Την πίστη τους την έχουν αφιερώσει αλλού. Θεωρητικά, στον Χριστό και στην Παναγία, εικόνες των οποίων, μαζί με τεράστιους σταυρούς, θυμιατήρια και σημαίες αγιογραφικά εμπλουτισμένες, αποτελούν τον συνήθη υλικό εξοπλισμό τους, αναβαθμισμένο προχθές με το «Πιστεύω» του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Ελειψε ο Μεγαλέξανδρος, διαφορετικά οι συγκεντρώσεις θα έμοιαζαν με τυπική σύναξη νεομακεδονομάχων. Θα τον δούμε ίσως την επόμενη φορά. Επί του Βουκεφάλα αυτός, και δίπλα του, επίσης έφιππος, ο Αγιος Γεώργιος. Να χτυπούν με το κοντάρι τους ένα δράκοντα με τη μορφή του Γκέιτς ή του Σόρος.
Στα γλωσσικά όπλα των αρνητών εξέχουσα θέση κατείχε η σεξιστική χυδαιότητα, ονομαστικά μοιρασμένη (στο τεράστιο πανό της Θεσσαλονίκης) στον κ. Μητσοτάκη και στον κ. Τσίπρα. Ούτε κι αυτό όμως πείθει ορισμένους ότι ο αντίπαλος είναι κοινός: ο ανορθολογισμός, η θρησκοληψία, η απέχθεια για την επιστήμη (κι αυτή από τον «διαφωτιστή» Πονηρό εκπορεύεται), η ανοηταίνουσα συνωμοσιολογία.
Η παραθρησκευτική άρνηση της Ιατρικής και της πραγματικότητας δεν είναι η μοναδική εκδοχή άρνησης. Είναι όμως η μόνη συνομήλικη του κόβιντ· οι άλλες εμφανίστηκαν συν τω χρόνω. Επί ενάμιση χρόνο, ιερωμένοι κάθε βαθμού υψώνουν λάβαρα ανταρσίας, με την παραίσθηση ότι αποτελούν ενσαρκώσεις του Σαμουήλ στο Κούγκι. Σε πολλούς ναούς της επαρχίας οι πιστοί δεν φόρεσαν ποτέ μάσκα, είτε επειδή «ο Χριστός σώζει» είτε επειδή τους το απαγόρευσε ο κληρικός. Πλην η κυβέρνηση, και τώρα ακόμα, αντιμετωπίζει θωπευτικά τη μερίδα αυτή. Σαν μερίδα ψηφοφόρων. Οχι αρνητών.
Πηγή: Η Καθημερινή
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
