Σύμφωνα με το σημείωμα:
«Ο σχεδιασμός του «Ελλάδα 2.0» πάσχει από 4 θεμελιώδεις αδυναμίες:
• α) Απουσία στόχου μείωσης των ανισοτήτων και ένταξη μεταρρυθμίσεων που, αντίθετα, αυξάνουν τις ανισότητες.
• β) Απουσία στόχου αύξησης της εγχώριας παραγόμενης αξίας και ενίσχυσης της παραγωγικής βάσης της χώρας με αποτέλεσμα οι πόροι να κατευθύνονται κατά κύριο λόγο σε εισαγωγές,
• γ) Περιθωριοποίηση των δημόσιων πολιτικών και αποκλεισμός μεγάλου όγκου των ΜμΕ από την χρηματοδότηση.
• δ) Απουσία περιφερειακής διάστασης».
Ανάμεσα στους λόγους που παρατίθενται αναφέρεται και η κυβερνητική αδυναμία να ολοκληρώσει έργα του παρελθόντος:
«Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η κυβερνητική επιλογή κατάργησης/ παγώματος/τροποποίησης σε δράσεις και έργα που ωρίμαζαν κατά τη διάρκεια της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης (βλ. Πρόγραμμα Φιλόδημος, Πρόγραμμα Ηλέκτρα) επηρεάζει αρνητικά την απορρόφηση του ελληνικού Σχεδίου. Η απουσία συνέχειας και συνέπειας στον σχεδιασμό και την ωρίμανση των έργων έχει σαν αποτέλεσμα την απουσία δεξαμενής ώριμων έργων που θα μπορούσαν να μεταφραστούν σε σημαντικές δαπάνες στην οικονομία τα πρώτα έτη του χρηματοδοτικού προγράμματος».
Οι προβλέψεις του Σημειώματος είναι μάλλον απαισιόδοξη:
«Οι προβλέψεις της κυβέρνησης στο σκέλος των δαπανών είναι υπεραισιόδοξες. Ο στόχος του 2021 απέτυχε και ο στόχος του 2022 είναι μάλλον ανέφικτος με κίνδυνο τη σημαντικά διαφοροποιημένη (μειωμένη) συμβολή του Ταμείου Ανάκαμψης στο ΑΕΠ του 2022 ή και βιαστική και ελλιπή προετοιμασία και ωρίμανση των έργων».
Το Ενημερωτικό Σημείωμα εδώ.
