Ως μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης και των τραπεζών παρουσιάζεται η «επιτυχία» (;) στα stress tests της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – ωστόσο, τα «συγχαρητήρια» μάλλον αξίζουν σε όλους εμάς, τους πολίτες της χώρας, που σε τελική ανάλυση ήμασταν που σώσαμε (θέλοντας και μη) το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, με την περίφημη ανακεφαλαιοποίηση.
Όμως είναι στ’ αλήθεια επιτυχία; Αν πιστέψουμε τα ελληνικά συστημικά ΜΜΕ, πρόκειται για έναν… άθλο, ένα τεράστιο κατόρθωμα, έναν λόγο να βγούμε στους δρόμους και να πανηγυρίζουμε. Αλλά αν πιστέψουμε τα διεθνή ΜΜΕ, βλέπουμε ότι τρεις από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες (δηλαδή όλες πλην της Alpha Bank) είναι μέσα στις 25 ευρωπαϊκές τράπεζες που «κόπηκαν» στα stress tests.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Πολύ απλά, γιατί τα ελληνικά ΜΜΕ λαμβάνουν υπ’ όψιν το δυναμικό σενάριο, δηλαδή αυτό που περιλαμβάνει τα σχέδια αναδιάρθρωσης των τραπεζών και τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που έγιναν εντός του 2014, ενώ τα στοιχεία που επικαλείται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, βάσει των οποίων «κόβονται» τρεις τράπεζες, αφορούν στα τέλη του 2013.
Τώρα, το πόσο αξιόπιστο μπορεί να θεωρείται ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης μιας τράπεζας, ώστε να ληφθεί ως δεδομένο για ένα τέτοιας σημασίας τεστ αντοχής, μπορεί ο καθένας να το καταλάβει. Αν, δηλαδή, το σχέδιο αυτό για οποιονδήποτε λόγο δεν εφαρμοστεί ή δεν αποδώσει, τότε προφανώς ακόμα και στο ευνοϊκό δυναμικό σενάριο μπορεί να προκύψουν επιπλέον κεφαλαιακές ανάγκες.
Είναι, λοιπόν, αιτία για πανηγυρισμούς το αποτέλεσμα των stress tests που δείχνει κεφαλαιακές ανάγκες συνολικού ύψους 3,1 δις. ευρώ για τις συστημικές τράπεζες, ανάγκες που «ίσως» να μην υπάρξουν τελικά λόγω υποτιθέμενων σχεδίων αναδιάρθρωσης; Θα δείξει…
