Mπονζούρ. Σα βα; Το σημερινό χρονογράφημα είναι ποτισμένο με γαλλικό άρωμα, γραμμένο κάπου ανάμεσα στο παρισινό μετρό, στα γήπεδα του «Ρολάν Γκαρός», στα σαμποταρισμένα τρένα από και προς τη Λιλ (όπου κατοικοεδρεύει η Εθνική μπάσκετ) και στα πικρά δάκρυα της Δώρας Γκουντούρα. Ο προπονητής της πρωταθλήτριας της ξιφασκίας, η οποία τον Δεκέμβριο μου παραχώρησε εξαιρετική συνέντευξη για το Documento, μίλησε για «σκάνδαλο» και υπαινίχθηκε ότι ο αγώνας στήθηκε για να μην αποκλειστεί η Γαλλίδα ξιφομάχος από τα ημιτελικά.
Η ίδια η Γκουντούρα, όμως, πρόσθεσε μία σοφή κουβέντα που μου άρεσε πολύ περισσότερο. «Η διαιτησία είναι το άλλοθι των αδυνάμων». Μήπως έχει άδικο; Στην κουλτούρα του Έλληνα φιλάθλου, η μανία καταδίωξης κατέχει εξέχουσα θέση. Είμαι πεπεισμένος ότι πολλοί οπαδοί, ειδικά οπαδοί, προτιμούν να κραυγάζουν για «αδικία» και «κλίκες» μετά από κάποια ήττα, παρά να πανηγυρίζουν μία νίκη. Κατά κάποιον διεστραμμένο τρόπο, τους ικανοποιεί περισσότερο η ήττα απ’ ό,τι η νίκη!
«Μαθαίνω από τις ήττες μου, που στο τένις είναι πολλές», μου έλεγε την Κυριακή ο Στέφανος Τσιτσιπάς, τον οποίο παρακολουθώ αυτή τη στιγμή με το ένα μάτι να αντιμετωπίζει τον Βρετανό Ντάνιελ Έβανς στο γήπεδο «Σιμόν Ματιέ». Στον νεαρό πρωταθλητή του τένις -που για καλή του τύχη ξεφορτώθηκε γρήγορα την Ελλάδα- κρεμάμε κουδούνια σε κάθε ευκαιρία.
Αλήθεια, όμως, πόσο διαφορετική είναι η συμπεριφορά του διάσημου τενίστα (που έχει και όλα τα άλλοθι του κόσμου) από εκείνη του Μίλτου Τεντόγλου; Πόσα μέτρα ύψος θα είχε η γκιλοτίνα που θα στήναμε στο Σύνταγμα, εάν αυτός που αρνιόταν τη σημαία στην Τελετή Έναρξης «για να μη χάσει την προπόνηση» λεγόταν Τσιτσιπάς αντί Τεντόγλου;
Αύριο συμπληρώνω μία εβδομάδα παραμονής στο Παρίσι και δυσκολεύομαι να σας περιγράψω πόσο καλύτερα ανασαίνω μακριά από την τοξικότητα της Ελλάδας. Αποφεύγω όσο γίνεται και τα social media, ακριβώς για να ξορκίζω το δηλητήριο που βρίσκει τρόπο να διαχέεται μέσα από την οθόνη του υπολογιστή και του κινητού τηλεφώνου. Ήταν γραφτό, βέβαια, να πετύχω και εδώ τον …Μητσοτάκη.
Ο χειρότερος πρωθυπουργός που γνώρισε μεταπολιτευτικά η δυστυχής Ελλάδα μόλυνε με την ανεπιθύμητη παρουσία του πρώτα την ενόργανη γυμναστική (Πετρούνιας) και μετά το τένις (Σάκκαρη, Τσιτσιπάς). Ωστόσο δεν βρήκε τον δρόμο για το μπάσκετ, αφού η Λιλ του έπεσε μακριά και ο κίνδυνος να συνδέσει την παρουσία του με ήττα της Εθνικής -οπότε θα τον έλεγαν γκαντέμη- ιδιαίτερα αυξημένος. Είμαστε τώρα για τέτοια;
Ο πρωθυπουργός-σιμουλτανέ φωτογραφήθηκε την Παρασκευή με τους άλλους ηγέτες του πλανήτη στον ίσκιο του κατάφωτου Πύργου του Άιφελ, έκανε ηλιοθεραπεία στις εξέδρες του «Ρολάν Γκαρός» χωρίς ευτυχώς να δείξει ρώγα, έβγαλε σέλφι μαζί με τη (λέμε τώρα) συμβία του, καμάρωσε το αμόρε του κανακάρη του και επέστρεψε ανέμελος στη βάση του, μετά από ένα ανέμελο τριήμερο στην Πόλη του Φωτός και της βροχής.
Υπέρκομψος, για να είμαστε ειλικρινής, ευθυτενής και αθλητικός. Τον έβλεπα καλοζωισμένο και δίχως σκοτούρες στην εξέδρα και σκεφτόμουν ότι μπορούσε άνετα να μπει να παίξει ένα σετ με τον σχεδόν συνομήλικο Ράφα Ναδάλ. Τα πόδια του, άλλωστε, είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτά του Ισπανού σούπερ σταρ.
Οι δρόμοι του Παρισιού είναι μισοάδειοι αυτές τις μέρες, αφού οι ντόπιοι ένιωσαν ξένοι στην ίδια τους την πόλη και γύρισαν την πλάτη στη μεγάλη γιορτή. «Έχω να δω την πόλη μας έτσι έρημη από τον καιρό της πανδημίας», μου έλεγε η σπιτονοικοκυρά μου στη Μπελβίλ, η Σίλβια. Η πληρότητα των ξενοδοχείων βρίσκεται στο 81%, όπως κάθε Ιούλιο στο Παρίσι. Δωμάτιο για το 20ήμερο έβρισκες -και βρίσκεις- μέχρι και την τελευταία στιγμή, με τιμές εξωφρενικά φτηνές για κέντρο Παρισιού, μέρες Ολυμπιακών Αγώνων. Μιλάμε για διαμερίσματα ολόκληρα που κοστίζουν 80 ευρώ και …βγάλε.
Είναι ωστόσο άτοπο να μιλήσουμε για φιάσκο, αφού τα γήπεδα είναι γεμάτα με πλήθος και με πάθος και με ενθουσιασμό, σε όλα τα αθλήματα, σε όλα τα αγωνίσματα, σε όλες τις πόλεις όπου μοιράζονται οι Αγώνες. Μόνο για την Ταΐτή δεν έχω εικόνα, διότι μου πέφτει κάπως μακριά. Να πεταχτώ να καλύψω το σέρφινκ, κύριε διευθυντά; Και ας μη διαγωνίζεται Έλληνας αθλητής στα κύματα του Ειρηνικού…
Αναπολώ τις ωραίες μέρες του 2004, όταν τα νεότευκτα γήπεδα της Αθήνας γέμισαν με κόσμο, πέρα από κάθε προσδοκία. Kαι δεν αναφέρομαι μόνο στην Τελετή Έναρξης, που πράγματι ήταν καλύτερη από την (εξ ολοκλήρου απολαυστική) αντίστοιχη των Γάλλων.
Οι μετέπειτα «λευκοί ελέφαντες» της ταλαίπωρης Αθήνας κατοικήθηκαν από τους φιλάθλους (και λιγότερο φιλάθλους) που όλο το χειμώνα απέχουν από τα γήπεδα, αηδιασμένοι από την καφρίλα, τον χουλιγκανισμό και τον ασύδοτο χορό των κακοποιών. Με κάποιον τρόπο τους πείσαμε να κοπιάσουν στα γήπεδα για να δουν τι χάνουν, αλλά την αμέσως επόμενη μέρα φροντίσαμε να τους ξαναδιώξουμε, σαν να ντραπήκαμε για την …παρείσακτη παρουσία τους.
Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε αρκετούς ανθρώπους που πήγαν σε γήπεδο τον Αύγουστο του 2004, αλλά ποτέ πριν και ποτέ ξανά μετά. Η φουκαριάρα η μάνα σας, η ανυποψίαστη αδελφή σας, ο φίλος που δεν ασχολείται με αθλητικά, ο πατέρας που συνήθως πηγαίνει όχι γήπεδο αλλά καφενείο, ε, αυτοί είναι που εδώ στο Παρίσι πηγαίνουν στο χάντμπολ, στο πινγκ πονγκ, στο σκέιτμπορντ, στο τζούντο και στις καταδύσεις. Ο θείος Φρανσουά, η γιαγιά Μαριάν, η ανιψιά Κλεμεντίν.
Μόνο που αυτός ο ετερόκλητος πληθυσμός είναι ευπρόσδεκτος στα γαλλικά γήπεδα και τους υπόλοιπους μήνες του έτους και τα υπόλοιπα χρόνια της τετραετίας. Οι Γάλλοι είναι οπαδοί όχι της νίκης, όπως εμείς, αλλά του αθλητισμού. Όσο θυμάμαι την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στους πρόσφατους τελικούς του μπάσκετ (Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός) και τη συγκρίνω με όσα ζω αυτές τις μέρες στο Παρίσι, μου ‘ρχεται να εκτοξεύσω το διαβατήριό μου στα μολυσμένα νερά του Σηκουάνα και να έρχομαι στην Ελλάδα μόνο για διακοπές.
Ή μάλλον, τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν θα έρχομαι ούτε για διακοπές. Με τα ίδια λεφτά που θα μου κόστιζε ένα δεκαήμερο στη Σαντορίνη, μπορώ από εδώ να πάρω το αεροπλάνο και να περάσω μια βδομάδα ζάχαρη στη Μαρτινίκα ή στη Ρεΰνιόν. Που είναι και χίλιες φορές καλύτερα, εδώ που τα λέμε.
Ωρβουάρ ή, όπως θα έλεγε ο γίγας Ζήκος, ρεζερβουάρ.
Ειδήσεις σήμερα:
Έπαθε το σοκ της ζωής της: 30χρονη ανακάλυψε πως ο σύντροφός της ήταν ο βιολογικός της αδελφός
Παρίσι 2024: Αναβλήθηκε Ολυμπιακό άθλημα λόγω της μόλυνσης στον Σηκουάνα
Facebook
Twitter
Tα σχόλια στο site έχουν απενεργοποιηθεί. Μπορείτε να σχολιάζετε μέσα από την επίσημη σελίδα στο Facebook
Σχόλια
Επικοινωνία
