Θαυμασμός και υπόκλιση

Κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει ότι ο Άλεξ Ζανάρντι είναι μια μοναδική, συγκλονιστική περίπτωση,για το απεριόριστο της ανθρώπινης θέλησης. Η ιστορία του 52χρονου  είναι συγκλονιστική. Ο Ιταλός οδηγός αγώνων που μεταξύ άλλων έτρεξε με τα χρώματα των Williams, Lotus, Jordan στη F1,  έχασε τα πόδια του σ’ ένα φρικτό ατύχημα το 2001 στο Lausitzring με Champ Car. Παρ’ όλ’ αυτά. με πείσμα και πολύ κόπο, ο Ζανάρντι κατάφερε να γίνει τέσσερις φορές χρυσός παραολυμπιονίκης, ενώ συνέχισε να αγωνίζεται στα μηχανοκίνητα σπορ που είναι και η μεγάλη του αγάπη.

 

Ο Άλεξ Ζανάρντι έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια σε παγκόσμιο σύμβολο της άρνησης συνθηκολόγησης με την αναπηρία, η με οποιουδήποτε είδους μειονεξία. Στα αδιανότητα ανδραγαθήματα του-μετά το ατύχημα του 2001-συμπεριλαμβάνεται και η 5η θέση σε αγώνα Ironman το περασμένο Σεπτέμβριο στην Ιταλία. Στα 52 του ο Ζανάρντι κατάφερε να  τερματίσει στο πιο επίπονο σπορ του κόσμου, σε μια δοκιμασία που αρτιμελείς-άρτια-προπονημένοι τριαθλητές δεινοπαθούν. Αυτός ύστερα από 3,8 χιλ κολύμβησης, 180 χιλ ποδηλασίας και 42,2 τρεξίματος κατάφερε όχι μόνο να τερματίσει αλλά να πάρει και την 5η θέση και όχι στην κατηγορία των ατόμων με ειδικές ανάγκες, αλλά στην γενική κατάταξη.

 

Ο ίδιος, έβαλε στόχο να συμμετέχει στον 24ωρο αγώνα της Ντεϊτόνα (με την BMW), δείχνοντας ότι η θέληση για ζωή στο έπακρο για τον Ιταλό δεν έχει ταβάνι. Μπορεί ο ίδιος να μην έχει ελπίδες να καταφέρει να πλασαριστεί ανάμεσα στους κορυφαίους οδηγούς στην κατάταξη του αγώνα, όμως η παρουσία του στον αγώνα της Ντεϊτόνα στέλνει ένα ακόμη μήνυμα  για το πώς πρέπει κάποιος να μάχεται στη ζωή του, να έχει όνειρα και να μην σταματά να αγωνίζεται για αυτά!

Mε πληροφορίες  από la Repubblica-Traction