Τι κάνουμε τώρα;

Η πολιτική της ΝΔ – θυσιάζονται κάποια νησιά για να κρατηθεί «καθαρή» η υπόλοιπη Ελλάδα– δημιούργησε την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Από την άλλη, η «αποσυμφόρηση» από μόνη της, δεν μπορεί να είναι λύση αν δεν συνοδεύεται από εγγυήσεις για το πού θα καταλήξουν οι άνθρωποι αυτοί.

Σε μια τόσο κρίσιμη κατάσταση το να μιλά κανείς και να υπερασπίζεται τις αξίες του δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πολλά στόματα κλείνουν για να αποφύγουν επιθέσεις μίσους και βρομιάς.

Το ερώτημα είναι: Τι κάνουμε τώρα;

Η απάντηση είναι μία: ΒΟΗΘΑΜΕ.

Όσο και όπως μπορεί ο καθένας:

α) να μην φυλακιστούν άνθρωποι αθώοι  σε «δομές», που σιγά σιγά θα γεμίζουν και θα εξαθλιώνουν, να  μην ξαναγίνουμε μάρτυρες ενός «αξιοθέατου Μόριας».

β) βοηθάμε τους ανθρώπους που βρίσκονται στον δρόμο, (οικογένειες με παιδιά, ηλικιωμένους, γυναίκες μόνες),  με ρούχα και τρόφιμα.

Είναι σημαντικό ως κοινωνία να μην συνηθίσουμε τη βία και την εξαθλίωση. Να μην αποδεχτούμε ούτε τον ρόλο του θύτη, ούτε τον ρόλο του θύματος. Να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπεια τη δική μας και όλων των ανθρώπων που βρίσκονται στο νησί. Να μη χάσουμε την ανθρωπιά μας. Δύσκολα πράγματα, αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε.

Η πόρτα του φασισμού είναι ανοιχτή και δυστυχώς βλέπουμε φίλους και γνωστούς να μπαινοβγαίνουν. Θα βάλουμε πλάτη για να την κλείσουμε.

(Κι ας μας βρίζουν…)

Πηγή: mplokia.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr