Πέρσι περισσότεροι από 400 τεχνικοί και δημιουργοί ειδικών εφέ διαδήλωσαν και πέρσι έξω από τα βραβεία της ακαδημίας, ενώ μέσα, κάποιοι από τους συναδέλφους τους, κέρδιζαν ένα βραβείο. Οχι ότι έκανε μεγάλη διαφορά. Η Rhythm & Hues, η εταιρία που έκανε τα ειδικά εφέ για την «Ζωή του Πι» αναγκάστηκε να δηλώσει χρεοκοπία δεκατρείς μέρες μόνο μετά τα Οσκαρ, φέρνοντας στο προσκήνιο ένα πρόβλημα που δεν έμοιαζε καινούριο ή παροδικό.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι το πρόβλημα ξεκίνά από το γεγονός ότι η βιομηχανία των ειδικών εφέ, αντίθετα από τα γυρίσματα μιας ταινίας, δεν δεσμεύεται από την τοποθεσία των στούντιο, των μεγάλων πλατό και των μηχανισμών που υπάρχουν στο Λος Αντζελες. Η δουλειά που απαιτούν τα ειδικά εφέ, μπορεί να γίνει οπουδήποτε στον πλανήτη και ήδη μεγάλα VFX στούντιο βρίσκονται πλέον σε πολλές χώρες εκτός της Αμερικής.
Κι αν ο ανταγωνισμός δεν ήταν αρκετός πολλά από αυτά τα στούντιο επιχορηγούνται από τις χώρες τους προκειμένου να προσελκύσουν μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές, κάτι που φυσικά συμβαίνει όλο και συχνότερα. Το αποτέλεσμα είναι πως τα τελευταία χρόνια περισσότερα από έξι στούντιο ειδικών εφέ έχουν αναγκαστεί σε χρεοκοπία.
Η Rhythm & Hues είναι ένα από αυτά, η Digital Domain, υπεύθυνη για τα εφέ του «Τιτανικού», μια άλλη, ενώ ακόμη και η DreamWorks αναγκάστηκε να απολύσει 350 υπαλλήλους της από τα τμήματα των εφέ, θέσεις που γίνονται ολοένα και πιο σπάνιες αφού τα στούντιο προτιμούν να δίνουν σε εξωτερικούς (οι οποίοι συχνά βρίσκονται όντως στο εξωτερικό) την δουλειά των εφέ, αντί να διατηρούν δικά τους, πολυέξοδα τμήματα.
Αυτό που ζητούν οι ενώσεις των δημιουργών ειδικών εφέ, είναι κάποιου είδους ρύθμιση από την αμερικάνικη κυβέρνηση που να επιβάλει στην δουλειά που γίνεται στα ειδικά εφέ ανάλογους περιορισμούς με οποιαδήποτε άλλη εισαγωγή προϊόντων ή υπηρεσιών από τρίτες χώρες, αλλά προς το παρόν υπάρχει λίγη η καθόλου κινητικότητα, ενώ η πίεση στην βιομηχανία των εφέ, συνεχίζει να αυξάνεται. Ετσι την ερχόμενη Κυριακή μια ακόμη διαμαρτυρία θα λάβει χώρα έξω από το θέατρο της απονομής των Οσκαρ. Κι ελπίζουμε η τύχη του φετινού νικητή στην κατηγορία να είναι καλύτερη από αυτή της Ryhm &Hues, την ιστορία της οποίας μπορείτε να δείτε στο παραπάνω ντοκιμαντέρ.
Γιώργος Κρασσακόπουλος – www.flix.gr
