Το ΔΝΤ διογκώνει το έλλειμμα για να κόψει τις συντάξεις

Του Βασίλη Αγγελόπουλου

Εκτός όμως από τους μύθους υπάρχει και η πραγματικότητα που δείχνει ότι οι συντάξεις στην Ελλάδα δεν ανέρχονται στο 10-11% του ΑΕΠ, όπως επιμένουν οι δανειστές, αλλά κυμαίνονται σε επίπεδα χαμηλότερα του 5-5,5%. Γιατί όμως υπάρχει αυτή η μεγάλη διαφορά;

Τεχνητή αύξηση από συγχώνευση

Το νέο ασφαλιστικό και η ενοποίηση όλων των ταμείων στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ) προκάλεσαν τεχνητή αύξηση του ελλείμματος λόγω συγχώνευσης του συνόλου της συνταξιοδοτικής δαπάνης. Αυτό σημαίνει ότι προστέθηκαν οι συντάξεις τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα, διαφοροποιώντας σε μεγάλο βαθμό τα στοιχεία του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας σε σχέση με αυτά που ισχύουν στην Ευρώπη.

Ο ΕΦΚΑ συγκέντρωσε όλες τις συντάξεις σε ένα ταμείο, άρα και την αντίστοιχη δαπάνη για την καταβολή τους. Αυτό σημαίνει ότι συγκέντρωσε, εκτός από τις συντάξεις που χορηγούνται για ασφαλισμένους του ιδιωτικού τομέα, και εκείνες που καταβάλλονται για συνταξιούχους πρώην δημοσίους υπαλλήλους. Αυτό συνέβη επειδή κρίθηκε αναγκαίο να ενταχθούν και οι περίπου 400.000 συνταξιούχοι, στον ΕΦΚΑ, αφού μαζί τους εντάχθηκαν και οι νυν εργαζόμενοι στο δημόσιο.

Ο λόγος που έγινε η συγχώνευση είναι για να μπορεί ο ΕΦΚΑ να καρπώνεται το όφελος από τη σταθερή και μόνιμη ασφαλιστική εισφορά που καταβάλλουν οι δημόσιοι υπάλληλοι (6,67%). Μπορεί να φαίνεται ότι χάνει ο φορέας σε επίπεδο ελλείμματος, αλλά στην ουσία κερδίζει σε επίπεδο εσόδων από την εισφορά των δημοσίων υπαλλήλων. Επιπρόσθετα, θα λαμβάνει κάθε χρόνο αυξημένη εισφορά και από το δημόσιο ως εργοδότη (φέτος 3,31%, το 2020 θα φτάσει στο 13,3%). Ετσι το έσοδο του ΕΦΚΑ θα είναι διαρκώς αυξανόμενο, άρα και το έλλειμμά του θα κινείται αντιστρόφως ανάλογα.

Βέβαια, ακόμη και το ποσοστό του ελλείμματος στο 5,5% του ΑΕΠ είναι παροδικό και οφείλεται στη βαθιά οικονομική ύφεση και στο υψηλό επίπεδο της ανεργίας. Αυτό σημαίνει ότι στην περίπτωση που η χώρα κινηθεί σε ρυθμούς ανάπτυξης, το έλλειμμα θα υποχωρεί διαρκώς. Ετσι καταρρίπτεται η βασική επιχειρηματολογία του ΔΝΤ, το οποίο ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο προετοιμάζει το έδαφος, χαρακτηρίζοντας διά του Π. Τόμσεν το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας: «Εξαιρετικά γενναιόδωρο που κοστίζει στον προϋπολογισμό σχεδόν 11% του ΑΕΠ ετησίως, σε αντίθεση με τον μέσο όρο στην υπόλοιπη Ευρώπη που είναι 2% του ΑΕΠ».

Διαβάστε περισσότερο στο documentonews.gr