Το κοτόπουλο που νόμιζε ότι ήταν αετός

Αυτό που παρακολουθούμε σήμερα σε απ’ευθείας μετάδοση και αργή κίνηση, ονομάζεται το ξεπουπούλιασμα ενός κοτόπουλου που είχε πειστεί ότι είναι αετός.

Η πτώση του Μητσοτάκη έρχεται μέσα από το σκάνδαλο των υποκλοπών που θεωρούσε  ότι θα του εξασφάλιζαν μπόλικο υλικό για να ελέγχει ή και να εκβιάζει τους πολιτικούς του αντιπάλους, να κυριαρχεί και να διασφαλίζει την απρόσκοπτη εξουσία του. Όμως η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη από έναν ραδιούργο πρωθυπουργό, έναν αδίστακτο ανιψιό και έναν ανύπαρκτο σεκιουριτά που θεωρούσε ότι αποστολή της ΕΥΠ είναι να παρακολουθεί αυτούς που ενδιαφέρουν το αφεντικό.

Κι όταν έσκασε το θέμα και αποκαλύφθηκε η απόλυτη γύμνια, ο κυνισμός κι ο παλιανθρωπιά, συνέβη το αναμενόμενο. Φίλοι και συνταξιδιώτες στο ίδιο πλοίο της εξουσίας, αρχίζουν και διαχωρίζουν τη θέση τους γιατί δεν θέλουν να πιτσιλιστούν και να βρωμίσουν από τα σάπια βρομόνερα και την λάσπη. Τον Μητσοτάκη θα τον φάνε οι δικοί του. Δεν θα τον φάνε οι μαζικές διαδηλώσεις του κόσμου, που αποσβολωμένος προσπαθεί να καταλάβει πως ο Μωυσής, ο Τσόρτσιλ, το αδίστακτο τσιτάχ, ο μονομάχος, ο Ηρακλής, ο σιμουλτανέ που τα έβαζε μόνος του με όλους, κατάντησε ένας παπατζής των συνακροάσεων. Τον Μητσοτάκη θα τον φάνε οι δικοί του γιατί τους παρασέρνει στον βυθό και δεν έχουν καμιά όρεξη να βουλιάξουν μαζί του. Η πτώση του θα είναι το δίκαιο τέλος ενός αδίστακτου και κυνικού ανθρώπου που δεν ένοιωσε ποτέ την παραμικρή συμπάθεια για την κοινωνία που τον εξέλεξε. Ένας άνθρωπος που ήταν διεφθαρμένος πριν καν γίνει πρωθυπουργός, που βυθίστηκε στις λάσπες τις Siemens και της Novartis, που προσπάθησε να διαστρέψει την έννοια της ηθικής και να την προσαρμόσει στην ανήθικη πραγματικότητα του. Ο άνθρωπος που συναγελάστηκε με τον Λιγνάδη και τον Φουρθιώτη και έκανε τον ρατσισμό και την ξενοφοβία συνώνυμο του fake πατριωτισμού, γεμίζοντας το Αιγαίο και τον Έβρο με πτώματα, βρίσκεται πλέον στα όρια της κατάρρευσης του.

Μια κατάρρευση που είναι αναμενόμενη, αντάξια της διαταραγμένης πορείας τριών χρόνων. Ο Μητσοτάκης ξέφευγε από τα όρια οποιουδήποτε άλλου πρωθυπουργού. Ήταν μια ειδική  περίπτωση ανθρώπου χωρίς αίσθηση και γνώση των μηχανισμών που κινούν μια  κοινωνία και κινούταν στα δικά του εκτός πραγματικότητας όρια. Η πτώση του μέσα στην ηθική απαξίωση θα είναι το κέρδος μας. Μετά τον Μητσοτάκη δύσκολα θα ξαναυπάρξει άνθρωπος να κοροϊδέψει τόσο χυδαία  κι η κοινωνία να μην το αντιληφθεί. Η παρακαταθήκη και το κέρδος που θα μας αφήσει η περίοδος Μητσοτάκη είναι ότι θα γίνει παράδειγμα προς αποφυγή.

Οι δυνάμεις της αποδρομής και της αποδόμησης έχουν τεθεί σε λειτουργία. Τίποτα δεν είναι ικανό να τις σταματήσει, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία. Ο Μητσοτάκης θα πέσει φαινομενικά για τις υποκλοπές, στην πραγματικότητα όμως γιατί πρόσβαλε και ενέπαιξε την κοινωνία. Το αφήγημα των προηγούμενων προκλητικών συμπεριφορών του,  κάτω από την προπαγάνδα, την παραπληροφόρηση και την επικοινωνιακή ισοπέδωση δεν  μπορούσε να σχηματιστεί και διαλυόταν. Ώσπου τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να καλύψει το θέμα των υποκλοπών. Όλα φωτίστηκαν άπλετα. Κι ο Μητσοτάκης θα πληρώσει γι αυτό και για όλα τα προηγούμενα.

Ο Μωυσής που δεν ήταν Μωυσής, ο Ηρακλής που δεν ήταν Ηρακλής, ο Τσόρτσιλ που δεν ήταν Τσόρτσιλ, το τσιτάχ που δεν ήταν τσιτάχ, ο  μονομάχος που δεν ήταν μονομάχος, ήρθε η ώρα να αποκαθηλωθεί. Αφήνει ερείπια, μια κοινωνία στα όρια της κατάθλιψης, της οργής και της αγανάκτησης. Το παράδειγμα της θλιβερής ιστορίας αυτού του θλιβερού και επικίνδυνου ανθρώπου δεν πρέπει να το ξαναζήσουμε.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr