Δεν λέμε, προβλήματα είχε κι έχει το Ποτάμι, (με μείζον ότι ανέχτηκε στους κόλπους του διάφορους δεξιούς με προσωπείο φιλελεύθερου, οι οποίοι πήραν τον δρόμο τους και μετακινήθηκαν σταδιακά εκεί όπου πραγματικά ανήκουν, δηλαδή στη ΝΔ) αλλά πάλι που καλά που υπάρχει στη Βουλή και στηρίζει κανένα προοδευτικό (και αναγκαίο) νομοσχέδιο και καταφέραμε επιτέλους ως χώρα να κάνουμε έστω κι αργά ορισμένα δειλά βήματα προς το φως.
Γιατί αν περιμέναμε από τον «φιλελεύθερο» Κυριάκο, τον όψιμο δημοκράτη Άδωνη, τους διάφορους «προοδευτικούς» τύπου Κωνσταντινόπουλου και τους ΑΝΕΛ του Κώστα Κατσίκη και του Δημήτρη Καμμένου το μόνο φως που θα βλέπαμε θα ήταν αυτό του τρένου που έρχεται κατά πάνω μας.
Διαβάστε σχετικά: Σκληρή απάντηση Θεοδωράκη σε Μητσοτάκη
Πολλά μπορεί να πει κανείς για το Ποτάμι και τον αρχηγό του, αλλά αν μη τι άλλο η κοινοβουλευτική στάση του είναι σοβαρότερη απ’ αυτή της ΝΔ. Στη Σεβαστουπόλεως τουλάχιστον δεν διαφημίζουν απλώς τις κοινωνικές ευαισθησίες τους. Όταν χρειάζεται κάνουν και πράξεις, αντιλαμβανόμενοι ότι τα δικαιώματα είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και η ψήφισή τους δεν μπορεί να εξαρτάται από διάφορες μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Αν κοιτάξει προς τον καθρέφτη του ο Κυριάκος Μητσοτάκης ίσως αντιληφθεί ότι είναι εκείνος που δεν έχει πια λόγο (πολιτικής) ύπαρξης. Μπορεί κάλλιστα να παραδώσει και τα κλειδιά της ΝΔ στον ούτως ή άλλως άτυπο πρόεδρό της, Άδωνη Γεωργιάδη και να επιστρέψει στον ιδιωτικό τομέα που τόσο αγαπά. Δεν θα ταλαιπωρείται κιόλας ψάχνοντας εξυπνακίστικα (πλην όμως παντελώς φαιδρά) επιχειρήματα για να αφήνει τη χώρα στο σκοτάδι.
