Το συγκεκριμένο αφήγημα, σύμφωνα με τον Έλληνα υπουργό, εντοπίζεται κυρίως στις χώρες του βορρά και τις δεξιές πολιτικές δυνάμεις – αλλά και σε ορισμένες πτυχές της κεντροαριστεράς, όπως ο Μπλερ, ο Σρόιντερ και ο Σημίτης.
Το βασικό επιχείρημα συνίσταται, συνεχίζει ο κ. Τσακαλώτος, στο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στους κανόνες και ότι η συχνή αλλαγή αυτών μπορεί να υπονομεύσει την αξιοπιστία της Ε.Ε. και του ευρώ.
Επιπλέον, βάσει του εν λόγω αφηγήματος, οι πολίτες του βορρά αρχίζουν να κουράζονται με τη διάσωση των χωρών του νότου, οι οποίες εμφανίζονται αδύναμες ή απρόθυμες να συμμορφωθούν με τους κανόνες.
Προσθέτει πως εξάγεται το συμπέρασμα ότι η Ευρώπη μπορεί να σωθεί, υπό την προϋπόθεση ότι όλα τα κράτη – μέλη θα μοιάσουν στη Γερμανία. Αν δεν συμβεί αυτό, τότε οι λαϊκίστικες και κεντρόφυγες δυνάμεις θα ενισχυθούν πολιτικά και θα υπονομεύσουν την Ευρώπη.
Από την άλλη πλευρά, αντιτείνει ο κ. Τσακαλώτος, υπάρχει το κοινωνικό αφήγημα, το οποίο εντοπίζεται κυρίως, στις χώρες του νότου και στις πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς.
Σύμφωνα μ’ αυτό – εξηγεί – το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης λειτουργεί ως «μόνιμος ζουρλομανδύας» και έχοντας αποκλείσει την επιλογή της υποτίμησης, η νομισματική ένωση δεν μπορεί να βρει κατάλληλα υποκατάστατα στη διαδικασία της δημοσιονομικής μετάβασης.
«Το κοινωνικό αφήγημα αντηχεί τους φόβους των πολιτών, οι οποίοι στρέφονται προς την άκρα δεξιά. Αν και κατανοώ τον ρόλο της ξενοφοβίας στα συγκεκριμένα κόμματα, θεωρώ ότι το πρόβλημα της άκρας δεξιάς δεν μπορεί να λυθεί, χωρίς να περιοριστεί ο φόβος και η αβεβαιότητα» επισημαίνει μεταξύ άλλων, ο υπουργός Οικονομικών.
