Του Θανάση Καρτερού
Αλλά μέσα από αυτή τη συριζαίικη αταξία, και το χάος από νότες, ξεπρόβαλε αιχμηρό το τραγούδι. Ούτε ομογενοποίηση -αυτή είναι για τα γάλατα-, ούτε γλυκερές συγχορδίες, ούτε αρμονικές κλίμακες με το στανιό. Κι όμως, η μελωδία έφτανε στα αφτιά σου χωρίς να ψάχνεις στα θολά νερά για να την ψαρέψεις και να τη γευτείς.
Αριστερή πολυχρωμία και στους πολιτικούς ήχους, σου λέει ο άλλος. Ορθόν. Μόνο που τώρα, σε αντίθεση με άλλα συνέδρια -δεν είμαστε και χτεσινοί-, η αριστερή πολυχρωμία γεννούσε επιτέλους την αρμονία της. Γιατί ζήσαμε και συνέδρια που η αριστερή πολυχρωμία έμενε πολυχρωμία, αλλά πίνακας μηδέν. Και από τραγούδι, ασ’ τα να πάνε. Η μια πλευρά της ορχήστρας να παίζει έντεχνο, η άλλη ροκ και η τρίτη Καζαντζίδη. Ταυτοχρόνως! Να χάνεσαι προσπαθώντας να βρεις το άφαντο και να φωνάζεις στο τέλος: Τα λεφτά μας πίσω, ρε!
Ενώ τώρα. Ο Τσίπρας με τα φωνητικά του, ο Τσακαλώτος με το μπάσο του, ο Σκουρλέτης με τα ηλεκτρικά του, ο Φίλης με τα πλήκτρα του, ο Πολάκης με τα κρουστά του, ο Ξανθός με την τρομπέτα του, o Παππάς με τα ντραμς του. Κι ο Δραγασάκης, όπως πάντα, mister tambourine man. Το άπιστο σύμπαν επιτέλους συνωμότησε και από το χάος εγένετο γένεσις. Κόμμα, με αρχή, μέση, και τέλος. Έτσι που φεύγοντας να αισθάνεσαι ότι κάτι καλό έγινε, κάτι καλό παρακολούθησες, σε κάτι καλό συμμετείχες, κάτι καλό γεννήθηκε.
Κάποιες αμυχές βέβαια υπήρξαν, αλλά γίνεται ροκ συναυλία της προκοπής χωρίς λίγο ξύλο; Το θέμα είναι ότι χιλιάδες άνθρωποι, που εκπροσωπούσαν χιλιάδες ανθρώπους, κατάφεραν όχι μόνο να αποδείξουν ότι είναι ακόμα ζωντανοί στη σκηνή, αλλά κι ότι μπορούν να παράγουν τραγούδι, μελωδία, αριστερό ήχο, χωρίς να πέσουν στον βάλτο της ομοφωνίας, των πράσινων κλώνων, της δεξιάς κακοφωνίας. Α, και για όσους αναζητούν ενιαίο πολιτικό κέντρο κόμματος και κυβέρνησης, το πράγμα είναι απλό: Tsipras and the band. Μην τα βάζετε μαζί μου. Εσείς του δώσατε ενενήντα κάτι τοις εκατό…
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
