Βασίλης Καρράς: Η μεγάλη κίνηση ανθρωπιάς από τον καλλιτέχνη – «Έδωσε την επιταγή στο ένα παιδί και είπε…»

Ο θάνατος του Βασίλη Καρρά σκόρπισε θλίψη σε όλους τους θαυμαστές του και σε ολόκληρη καλλιτεχνική κοινότητα, με πολλές άγνωστες ιστορίες για το μεγαλείο της καλοσύνης του καλλιτέχνη να έχουν αρχίσει να βγαίνουν στην επιφάνεια.

Μια απ’ αυτές τις είχε διηγηθεί παλιότερα ο Μάνος Ξυδούς και ξαναήρθε στο φως σήμερα, όπου λέγεται ότι είχαν πάει στο καμαρίνι του Βασίλη Καρρά τρία άτομα από τον σύλλογο παιδιών της Βέροιας και ζήτησαν αν θα γινόταν μερικά έσοδα από μια συναυλία να δοθούν για να τους βοηθήσουν. Όταν ο τραγουδιστής τους ρώτησε με πόσα θα ήταν ευχαριστημένοι, αυτοί είπαν 30.000 δραχμές, με τον καλλιτέχνη να τους δίνει ένα εκατομμύριο και να ζητάει να μην μαθευτεί.

Πιο αναλυτικά το post της Χαριτίνης Ξύδη

«Ο Προκόπης Σαμαρτζής, πριν από λίγο μου έγραψε το παρακάτω:

Μάνος Ξυδούς: «Εμείς τότε είχαμε κάνει αυτό το τραγούδι με το συγκρότημα, το Άσ’ την να λέει, και θέλαμε κάποιον λαϊκό τραγουδιστή. Είχαμε στο μυαλό μας τον Βασίλη Καρρά αλλά ήταν δύσκολο να τον πλησιάσουμε. Μεσολάβησε ο Αχιλλέας Θεοφίλου -σε αυτόν οφείλεται η παραγωγή του τραγουδιού- που το βρήκε καλή ιδέα.

Θέλω να πω κάτι που έζησα όσον αφορά στον άνθρωπο. Αν κάποιος γεμίζει ένα μαγαζί, δε λέει τίποτα. Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος ο Βασίλης Καρράς εμφανιζόταν σ’ ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Ένα βράδυ στο καμαρίνι έτυχα μάρτυρας μιας σκηνής που αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια τη θυμάμαι πολύ έντονα. Ήρθαν τρία άτομα από τον σύλλογο παιδιών της Βέροιας με προβλήματα για να μιλήσουν για μια συναυλία που θα συγκέντρωναν χρήματα. Τους άκουσε και στο τέλος τους ρώτησε με πόσα χρήματα θα ήταν ευχαριστημένοι από τα έσοδα της συναυλίας. Τα παιδιά θα ήταν ικανοποιημένα με 300.000 δραχμές. Τότε εκείνος φωνάζει τον συνεργάτη του, τον Λέλεκα, και του λέει «κόψε ένα χαρτί». Όταν λέμε «ένα χαρτί» εννοούμε ένα εκατομμύριο. Έδωσε την επιταγή στο ένα παιδί και είπε «αν μάθει κανείς τίποτα θα σου κόψω το λαρύγγι».

Από ‘κει και πέρα δεν μπορεί να μου πει κανείς τίποτα για τον Βασίλη Καρρά…»