Η άριστη των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ απαντά για την… «αριστεία» του ατομικισμού

Από την ημέρα της ανακοίνωσης των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ μια υποψηφιότητα τράβηξε αρκετή από την προσοχή αρκετών ΜΜΕ, τα οποία φαίνεται να εντυπωσιάστηκαν από το άριστο βιογραφικό μιας νεαρής σε ηλικία υποψήφιας που είχε επιλέξει την Αριστερά ως το πολιτικό της σπίτι.

Η 27χρονη Διάνα Βουτυράκου, υποψήφια βουλεύτρια με τον ΣΥΡΙΖΑ στη Δυτική Αττική, είναι ένας άνθρωπος με αξιοσημείωτη πορεία στον χώρο της επιστήμης και συγκεκριμένα στον τομέα της Ρομποτικής (είναι η πρώτη Ελληνίδα που έγινε δεκτή σε Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής ως μέλος κριτικής επιτροπής και η νεότερη ηλικιακά που βρέθηκε σε αυτή τη θέση). Επίσης, η Διάνα Βουτυράκου είναι ιδρύτρια της ΜΚΟ Unique Minds, που δραστηριοποιείται στον χώρο της εκπαίδευσης και του ακαδημαϊκού προσανατολισμού.

Σε συνέντευξή της στην ιστοσελίδα anatropinews η κ. Βουυτράκου κλήθηκε να δώσει τον δικό της ορισμό στη λέξη που η αντίπαλη παράταξη της ΝΔ χρησιμοποιεί μόνο για τα στελέχη της, κρίνοντας ότι η δεξιά παράταξη έχει κάποιου είδους ιδιοκτησία επί της «αριστείας».

Τι σημαίνει όμως «αριστεία» για τη Διάνα Βουτυράκου; Η απάντησή της, η οποία συνδέει την ατομική επιτυχία με τη συλλογική, έκανε τον γύρο του διαδικτύου λόγω της σαφήνειας, αλλά και του βάθους της.

«–Κυρία Βουτυράκου, επιτρέψτε μου μια προβοκατόρικη ερώτηση. Τι γυρεύει μια «άριστη» στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ;», ερωτήθηκε από τον δημοσιογράφο.

Η απάντηση της Διάνας Βουτυράκου:

«Θα ξεκινήσω την απάντηση και εγώ με μία ερώτηση. Τι σημαίνει πραγματικά η λέξη αριστεία;

Δυστυχώς, το σύστημά μας έχει δομηθεί με τέτοιο τρόπο, που δεν είναι το ίδιο εύκολο ή δύσκολο για όλους μας να επιτύχουμε έναν στόχο μας ούτε οι ευκαιρίες και τα ερεθίσματα που λαμβάνουμε είναι αντίστοιχα. Κι αυτό ξεκίνησα να το αντιλαμβάνομαι από τα πρώτα κιόλας σχολικά χρόνια, που αναρωτιόμουν γιατί επιβραβεύουμε μόνο το παιδί του 20, όταν αλλά παιδιά μπορεί να κατέβαλαν σημαντικά περισσότερη προσπάθεια για να φτάσουν π.χ. στο 15, δεδομένων των αντιξοοτήτων που αντιμετώπιζαν.

Η διαδρομή για να επιτύχουμε έναν στόχο ή η πρόοδος από την αφετηρία ως το σημείο που βρισκόμαστε κάθε στιγμή δεν είναι επίσης σημαντικά; Ταυτόχρονα, αδυνατούσα να καταλάβω πώς γίνεται να είμαστε ευχαριστημένοι με το να είμαστε οι καλύτεροι μαθητές στην τάξη, όταν για παράδειγμα ο μέσος όρος των υπολοίπων παιδιών μπορεί να ήταν 14 -15. Βελτίωνε κάπως το ότι ήμασταν εμείς καλοί την ποιότητα του μαθήματος για παράδειγμα;

Αυτή την ατομικιστική, λοιπόν, αριστεία που δεν αναγνωρίζει την προσπάθεια, αλλά το αποτέλεσμα ανεξαρτήτως της διαδρομής, που χαραξε ο κάθε ένας για να φτάσει εκεί, εγώ δεν την κατανόησα ποτέ.

Κι αυτή καθρεφτίζεται και στη συνέχεια στην κοινωνία μας, όταν αρκούμαστε στο να είμαστε εμείς καλά, παρά τις αντίξοες συνθήκες που μπορεί να βιώνουν συμπολίτες μας. Εγώ την αριστεία την αντιλαμβάνομαι ως κάτι συλλογικό, να εργαζόμαστε όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο που θα συμπεριλαμβάνει κάθε πολίτη. Γιατί άριστος στο δικό μου μυαλό είναι ο άνθρωπος που είναι κοινωνικά χρήσιμος υπεύθυνος κι ενεργός πολίτης. Και με αυτή την κοινή αξία πορευόμαστε με τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στις επόμενες εκλογές».