Βρέθηκε αγκαλιασμένο ζευγάρι στο ναυάγιο της Λαμπεντούζα και μάνα με τον νεογνό της (video)

Συγκλονιστικό είναι το βίντεο της LaRepublicca από το ναυάγιο της Λαμπεντούζα που δείχνει την φρίκη σε όλο της το μεγαλείο και την μόνη πραγματικότητα γύρω από τον εφιάλτη που έρχονται αντιμέτωποι οι πρόσφυγες που αναζητούν όχι την Γη της επαγγελίας αλλά το δικαίωμα στην επιβίωση!

Γυρισμένος ο ένας προς το μέρος του άλλου στην σκιά του βυθισμένου κουφαριου του δουλεμπορικού ένα ζευγάρι φαίνεται σαν να μοιράζεται τον τελευταίο του ύπνο στον βυθό της Μεσογείου. Η εικόνα είναι συγκλονιστική και μόλις μία από τις εικόνες θανάτου από το ναυάγιο της Λαμπεντούζα το περασμένο Φθινόπωρο με 366 νεκρούς.

Το βιντεο και οι φωτογραφίες είδαν το φως της δημοσιότητας λίγους μήνες μετά το τραγικό ναυάγιο και ενώ το θέμα της παράνομης μετανάστευσης είναι από τα κυρίαρχα την Ευρώπη. Μαζί με το ζευγάρι και άλλα πτώματα ανθρώπων που έψαχναν μια καλύτερη ζωή κείτονται στον βυθό της θάλασσας.Το δουλεμπορικό έπιασε φωτιά και βυθίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο μόλις 2 μίλια ανοικτά της Λαμπεντούζα. Οι περισσότεροι νεκροί είναι από την Σομαλία και την Ερυθραία. Την τραγωδία της Λαμπεντούζα έζησαν και πάλι αυτή την εβδομάδα στην Ιταλία όταν μια βάρκα βυθίστηκε 100 μίλια νότια της Λαμπεντούζα με 17 νεκρούς και δεκάδες αγνοούμενους.

Οι εικόνες που βλέπουν σήμερα το φως, θυμίζουν την φρίκη που έζησαν και οι άνθρωποι των σωστικών συνεργείων που έσπευσαν στην περιοχή για να σώσουν όσους περισσότερους μπορούσαν. Όμως, αυτό που αντίκρυσαν ήταν ένα νεκροταφείο μέσα στην θάλασσα. Ο δύτης της αστυνομίας Ρενάτο Σολούστρι λέει ότι έχει μήνες να κοιμηθεί μετά την εικόνα που αντίκρυσε: Μια γυναίκα που μόλις είχε γεννήσει με το μωρό να είναι ακόμα δεμένο μαζί της με τον ομφάλιο λώρο…

«Ήταν τρείς το μεσημέρι όταν φτάσαμε στην τελευταία καμπίνα αφού είχαμε περάσει ένα “τείχος” από πτώματα. Οι δύτες είχαν ακόμα 10 λεπτά οξυγόνο και στην τελευταία καμπίνα είδαμε μια έγκυο. Δεν μπορούσαμε να φύγουμε έτσι. Την βγάλαμε έξω δημιουργώντας ένα είδος φορείου με τα χέρια μας. Στην συνέχεια την ακουμπήσαμε στον βυθό. Με ένα σχοινί την δέσαμε με τα άλλα πτώματα και σιγά σιγά την φέραμε στην επιφάνεια…»

«Μόλις παραδώσαμε την σορό της γυναίκας στους συναδέλφους μας πάθαμε το μεγαλύτερο σοκ. Η γυναίκα πρέπει να είχε γεννήσει την ώρα του ναυαγίου αφού το μωρό ήταν ακόμα “δεμένο” μαζί της με τον ομφάλιο λώρο. Αρχίσαμε να κλαίμε γοερά».