WWF: Η Γαλλία είναι ο μεγαλύτερος ρυπαντής με πλαστικά απόβλητα στη Μεσόγειο

Η Γαλλία παρήγαγε 4,5 εκατομμύρια τόνους πλαστικών αποβλήτων το 2016, δηλαδή 66,6 κιλά ανά άτομο, σύμφωνα με την έκθεση. Αν και το 98%του συνόλου (4,4 εκατομμύρια τόνοι) συλλέχθηκαν, μόλις το 22% ανακυκλώθηκε.

Το 2% των εναπομεινάντων πλαστικών αποβλήτων προκαλούν “τη διαφυγή 80.000 τόνων πλαστικού στη φύση”, εκ των οποίων 11.200 τόνοι “εισχωρούν στη Μεσόγειο”, υπολόγισε η περιβαλλοντική ΜΚΟ.

Σύμφωνα με το WWF, η αλιεία, η υδατοκαλλιέργεια και οι θαλάσσιες μεταφορές είναι η αιτία για το 9% της ρύπανσης αυτής”. Οι παγίδες καβουριών, τα δίχτυα μυδιών, τα δοχεία… είναι ανάμεσα στα κατάλοιπα που βρέθηκαν”, διευκρινίζει.

Τα ποτάμια παρασύρουν το 12% των πλαστικών απορριμμάτων που βρίσκονται στη θάλασσα. Οι παράκτιες δραστηριότητες αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της ρύπανσης (79% δηλαδή 8.800 τόνοι) στη Μεσόγειο προερχόμενης από τη Γαλλία, “λόγω κυρίως μιας κακής διαχείρισης αποβλήτων και των επιπτώσεων από τις τουριστικές επιχειρήσεις και τις δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο”.

Η συγκέντρωση πλαστικών απορριμμάτων είναι ιδιαίτερα υψηλή κοντά στη Μασσαλία, τη Νίκαια και την Κορσική, κάτι που εξηγείται εν μέρει από “τον τουρισμό και τις δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο”.

Άλλος παράγοντας, το σύστημα ανακύκλωσης των απορριμμάτων είναι λιγότερο αποτελεσματικό στις γεωγραφικές περιοχές της Μεσογείου. “Το ποσοστό της υγειονομικής ταφής είναι ιδιαίτερα υψηλό σε ορισμένες περιοχές”, όπως η Μασσαλία και η Κορσική, με την παρουσία απόρριψης απορριμμάτων σε ανοικτές χωματερές, αποκαλύπτει το WWF.

Αυτή η πλαστική ρύπανση, εκτός από τις επιπτώσεις της στην πανίδα και τη χλωρίδα, έχει μεγάλο κόστος, προειδοποιεί η έκθεση: Οι επιπτώσεις για την αλιεία εκτιμώνται στα 12 εκατομμύρια ευρώ (πλαστικά απόβλητα μέσα στις μηχανές πλοίων ή στα δίχτυα), σε 21 εκατομμύρια για το θαλάσσιο εμπόριο (εμπλοκή μέσα στα πτερύγια του έλικα, συγκρούσεις…) και 40 εκατομμύρια για τον τουρισμό.

Το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση καλεί τη Γαλλία “να προχωρήσει πιο πέρα” από την απαγόρευση των πλαστικών μιας χρήσης, ενώ κατακρίνει “τα πολύ περιορισμένα μέτρα για τη μείωση της παραγωγής και της χρήσης πλαστικών”.